Ο δημιουργός του πράκτορα SAS, Ζεράρ Αντάμ ντε Βιλιέ (1929-2013), γεννήθηκε στο Παρίσι. Ο πατέρας του, Jacques Boularan de Combajoux, έγραφε θεατρικά έργα με το ψευδώνυμο Jacques Deval, και η μητέρα του, Valentine Adam de Villiers, καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της νήσου Reunion. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών (Sciences Po) και στην Ανωτάτη Σχολή Δημοσιογραφίας (Ecole Superieure de Journalisme), στο Παρίσι, έλαβε μέρος στον πόλεμο της Αλγερίας, με το βαθμό του αξιωματικού, και στη συνέχεια εργάστηκε ως ανταποκριτής της εφημερίδας "France-Soir" στην Αμερική. Όταν πέθανε ο αγαπημένος του συγγραφέας, Ίαν Φλέμινγκ, το 1964, ο δημιουργός του Τζέιμς Μποντ, αποφάσισε να τον μιμηθεί και εξέδωσε την πρώτη του κατασκοπευτική περιπέτεια με ήρωα τον SAS ("Ο SAS στην Ιστανμπούλ", 1965). Πρωταγωνιστής του ήταν ο Αυστριακός πρίγκιπας Μάλκο Λίνγκε, που πρόσφερε τις υπηρεσίες του με αμοιβή στη CIA, με τα αρχικά SAS να προκύπτουν από την προσφώνηση Son Altesse Serenissime ("Η Αυτού Γαληνότης"). Την εξαιρετική επιτυχία της σειράς ακολούθησαν άλλα διακόσια μυθιστορήματα (200ο και τελευταίο: "SAS: La vengeance du Kremlin"/"SAS: Η εκδίκηση του Κρεμλίνου", 2013), αφού ο Ντε Βιλιέ έφτασε να εκδίδει έως και ένα μυθιστόρημα κάθε τρεις μήνες. Γεμάτα συνεχή δράση, εξωτικά σκηνικά και γενναίες δόσεις σεξ (αλλά και ψυχροπολεμικά στερεότυπα, για τις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία και τον Τρίτο Κόσμο), τα βιβλία τσέπης του έφτασαν να τυπώνονται απευθείας σε 500.000 αντίτυπα και να διαβάζονται έως και από τον πρόεδρο Σιράκ. Η λογοτεχνική κριτική στη χώρα του δεν ασχολήθηκε μαζί του, ωστόσο ο ίδιος δεν δίσταζε να παραδεχτεί "δεν προσποιήθηκα ποτέ ότι γράφω ποιοτική λογοτεχνία, είμαι ένας αφηγητής που γράφει για να ψυχαγωγήσει το κοινό". Οι επικριτές τον κατηγόρησαν, επίσης, ως δεξιό, αντικομμουνιστή, αντι-ισλαμιστή, μισογύνη, ευρωσκεπτικιστή, ακόμα και ρατσιστή, άποψη που ο ίδιος, επίσημα, αντέκρουσε (ο καθηγητής του ΑΠΘ και συγγραφέας Πέτρος Μαρτινίδης τιτλοφορεί το αντίστοιχο κεφάλαιο του βιβλίου του "Συνηγορία της παραλογοτεχνίας", του 1982: "SAS, 43 αγορεύσεις φασιστικής πολιτικής γεωγραφίας"). Εκτός των λογοτεχνικών κύκλων, ο Ντε Βιλιέ δεχόταν συχνά συγχαρητήρια για τη γεωπολιτική του στόχευση. Ταυτόχρονα, ένα ευρύ δίκτυο προσωπικών γνωριμιών στους χώρους της κατασκοπίας και αντικατασκοπίας, της διπλωματίας και της δημοσιογραφίας, φαίνεται ότι του προμήθευε αποκλειστικές πληροφορίες για τα μυθιστορήματά του, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να θεωρηθούν "προφητικά" (όπως λ.χ., τα μυθιστορήματα που "προέβλεψαν" τη δολοφονία του προέδρου της Αιγύπτου Σαντάτ, το 1981, τη σύλληψη του τρομοκράτη Κάρλος, το 1994, ή το τρομοκρατικό χτύπημα των ισλαμιστών στην αμερικανική πρεσβεία, στη Λιβύη, το 2012, όπου σκοτώθηκε ο πρέσβης Κρίστοφερ Στήβενς). Τον Αύγουστο του 2013, σε εκτενές άρθρο του, το περιοδικό "Μ" της εφημερίδας "Le Monde", αποκάλυψε ότι ο Ντε Βιλιέ είχε συνεργαστεί επί πληρωμή με τη Γαλλική Υπηρεσία Αντικατασκοπίας, SDECE, για να διοχετεύει εσφαλμένες πληροφορίες στα μυθιστορήματά του. Τα βιβλία του Ντε Βιλιέ έχουν πουλήσει, συνολικά, 150 εκ. αντίτυπα σε όλο τον κόσμο (σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ρωσία, η Ιαπωνία, η Τουρκία, κ.ά. -όχι όμως και στον αγγλόφωνο κόσμο, στον οποίο δεν είχαν μεταφραστεί έως το θάνατό του). Στην Ελλάδα, τα βιβλία του εκδόθηκαν για πρώτη φορά τη δεκαετία του '70 από τις εκδόσεις Πάπυρος, στη σειρά ΒΙΠΕΡ, και είχαν επίσης μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ο Ντε Βιλιέ πέθανε στο Παρίσι στις 31 Οκτωβρίου 2013, σε ηλικία 83 ετών, μετά από μακρόχρονη ασθένεια. Είχε παντρευτεί και χωρίσει τέσσερις φορές και απέκτησε έναν γιο και μία κόρη.
Villiers, Gerard de, 1929-2013
Ο δημιουργός του πράκτορα SAS, Ζεράρ Αντάμ ντε Βιλιέ (1929-2013), γεννήθηκε στο Παρίσι. Ο πατέρας του, Jacques Boularan de Combajoux, έγραφε θεατρικά έργα με το ψευδώνυμο Jacques Deval, και η μητέρα του, Valentine Adam de Villiers, καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της νήσου Reunion. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών (Sciences Po) και στην Ανωτάτη Σχολή Δημοσιογραφίας (Ecole Superieure de Journalisme), στο Παρίσι, έλαβε μέρος στον πόλεμο της Αλγερίας, με το βαθμό του αξιωματικού, και στη συνέχεια εργάστηκε ως ανταποκριτής της εφημερίδας "France-Soir" στην Αμερική. Όταν πέθανε ο αγαπημένος του συγγραφέας, Ίαν Φλέμινγκ, το 1964, ο δημιουργός του Τζέιμς Μποντ, αποφάσισε να τον μιμηθεί και εξέδωσε την πρώτη του κατασκοπευτική περιπέτεια με ήρωα τον SAS ("Ο SAS στην Ιστανμπούλ", 1965). Πρωταγωνιστής του ήταν ο Αυστριακός πρίγκιπας Μάλκο Λίνγκε, που πρόσφερε τις υπηρεσίες του με αμοιβή στη CIA, με τα αρχικά SAS να προκύπτουν από την προσφώνηση Son Altesse Serenissime ("Η Αυτού Γαληνότης"). Την εξαιρετική επιτυχία της σειράς ακολούθησαν άλλα διακόσια μυθιστορήματα (200ο και τελευταίο: "SAS: La vengeance du Kremlin"/"SAS: Η εκδίκηση του Κρεμλίνου", 2013), αφού ο Ντε Βιλιέ έφτασε να εκδίδει έως και ένα μυθιστόρημα κάθε τρεις μήνες. Γεμάτα συνεχή δράση, εξωτικά σκηνικά και γενναίες δόσεις σεξ (αλλά και ψυχροπολεμικά στερεότυπα, για τις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία και τον Τρίτο Κόσμο), τα βιβλία τσέπης του έφτασαν να τυπώνονται απευθείας σε 500.000 αντίτυπα και να διαβάζονται έως και από τον πρόεδρο Σιράκ. Η λογοτεχνική κριτική στη χώρα του δεν ασχολήθηκε μαζί του, ωστόσο ο ίδιος δεν δίσταζε να παραδεχτεί "δεν προσποιήθηκα ποτέ ότι γράφω ποιοτική λογοτεχνία, είμαι ένας αφηγητής που γράφει για να ψυχαγωγήσει το κοινό". Οι επικριτές τον κατηγόρησαν, επίσης, ως δεξιό, αντικομμουνιστή, αντι-ισλαμιστή, μισογύνη, ευρωσκεπτικιστή, ακόμα και ρατσιστή, άποψη που ο ίδιος, επίσημα, αντέκρουσε (ο καθηγητής του ΑΠΘ και συγγραφέας Πέτρος Μαρτινίδης τιτλοφορεί το αντίστοιχο κεφάλαιο του βιβλίου του "Συνηγορία της παραλογοτεχνίας", του 1982: "SAS, 43 αγορεύσεις φασιστικής πολιτικής γεωγραφίας"). Εκτός των λογοτεχνικών κύκλων, ο Ντε Βιλιέ δεχόταν συχνά συγχαρητήρια για τη γεωπολιτική του στόχευση. Ταυτόχρονα, ένα ευρύ δίκτυο προσωπικών γνωριμιών στους χώρους της κατασκοπίας και αντικατασκοπίας, της διπλωματίας και της δημοσιογραφίας, φαίνεται ότι του προμήθευε αποκλειστικές πληροφορίες για τα μυθιστορήματά του, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να θεωρηθούν "προφητικά" (όπως λ.χ., τα μυθιστορήματα που "προέβλεψαν" τη δολοφονία του προέδρου της Αιγύπτου Σαντάτ, το 1981, τη σύλληψη του τρομοκράτη Κάρλος, το 1994, ή το τρομοκρατικό χτύπημα των ισλαμιστών στην αμερικανική πρεσβεία, στη Λιβύη, το 2012, όπου σκοτώθηκε ο πρέσβης Κρίστοφερ Στήβενς). Τον Αύγουστο του 2013, σε εκτενές άρθρο του, το περιοδικό "Μ" της εφημερίδας "Le Monde", αποκάλυψε ότι ο Ντε Βιλιέ είχε συνεργαστεί επί πληρωμή με τη Γαλλική Υπηρεσία Αντικατασκοπίας, SDECE, για να διοχετεύει εσφαλμένες πληροφορίες στα μυθιστορήματά του. Τα βιβλία του Ντε Βιλιέ έχουν πουλήσει, συνολικά, 150 εκ. αντίτυπα σε όλο τον κόσμο (σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ρωσία, η Ιαπωνία, η Τουρκία, κ.ά. -όχι όμως και στον αγγλόφωνο κόσμο, στον οποίο δεν είχαν μεταφραστεί έως το θάνατό του). Στην Ελλάδα, τα βιβλία του εκδόθηκαν για πρώτη φορά τη δεκαετία του '70 από τις εκδόσεις Πάπυρος, στη σειρά ΒΙΠΕΡ, και είχαν επίσης μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ο Ντε Βιλιέ πέθανε στο Παρίσι στις 31 Οκτωβρίου 2013, σε ηλικία 83 ετών, μετά από μακρόχρονη ασθένεια. Είχε παντρευτεί και χωρίσει τέσσερις φορές και απέκτησε έναν γιο και μία κόρη.
Ο δημιουργός του πράκτορα SAS, Ζεράρ Αντάμ ντε Βιλιέ (1929-2013), γεννήθηκε στο Παρίσι. Ο πατέρας του, Jacques Boularan de Combajoux, έγραφε θεατρικά έργα με το ψευδώνυμο Jacques Deval, και η μητέρα του, Valentine Adam de Villiers, καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της νήσου Reunion. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών (Sciences Po) και στην Ανωτάτη Σχολή Δημοσιογραφίας (Ecole Superieure de Journalisme), στο Παρίσι, έλαβε μέρος στον πόλεμο της Αλγερίας, με το βαθμό του αξιωματικού, και στη συνέχεια εργάστηκε ως ανταποκριτής της εφημερίδας "France-Soir" στην Αμερική. Όταν πέθανε ο αγαπημένος του συγγραφέας, Ίαν Φλέμινγκ, το 1964, ο δημιουργός του Τζέιμς Μποντ, αποφάσισε να τον μιμηθεί και εξέδωσε την πρώτη του κατασκοπευτική περιπέτεια με ήρωα τον SAS ("Ο SAS στην Ιστανμπούλ", 1965). Πρωταγωνιστής του ήταν ο Αυστριακός πρίγκιπας Μάλκο Λίνγκε, που πρόσφερε τις υπηρεσίες του με αμοιβή στη CIA, με τα αρχικά SAS να προκύπτουν από την προσφώνηση Son Altesse Serenissime ("Η Αυτού Γαληνότης"). Την εξαιρετική επιτυχία της σειράς ακολούθησαν άλλα διακόσια μυθιστορήματα (200ο και τελευταίο: "SAS: La vengeance du Kremlin"/"SAS: Η εκδίκηση του Κρεμλίνου", 2013), αφού ο Ντε Βιλιέ έφτασε να εκδίδει έως και ένα μυθιστόρημα κάθε τρεις μήνες. Γεμάτα συνεχή δράση, εξωτικά σκηνικά και γενναίες δόσεις σεξ (αλλά και ψυχροπολεμικά στερεότυπα, για τις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία και τον Τρίτο Κόσμο), τα βιβλία τσέπης του έφτασαν να τυπώνονται απευθείας σε 500.000 αντίτυπα και να διαβάζονται έως και από τον πρόεδρο Σιράκ. Η λογοτεχνική κριτική στη χώρα του δεν ασχολήθηκε μαζί του, ωστόσο ο ίδιος δεν δίσταζε να παραδεχτεί "δεν προσποιήθηκα ποτέ ότι γράφω ποιοτική λογοτεχνία, είμαι ένας αφηγητής που γράφει για να ψυχαγωγήσει το κοινό". Οι επικριτές τον κατηγόρησαν, επίσης, ως δεξιό, αντικομμουνιστή, αντι-ισλαμιστή, μισογύνη, ευρωσκεπτικιστή, ακόμα και ρατσιστή, άποψη που ο ίδιος, επίσημα, αντέκρουσε (ο καθηγητής του ΑΠΘ και συγγραφέας Πέτρος Μαρτινίδης τιτλοφορεί το αντίστοιχο κεφάλαιο του βιβλίου του "Συνηγορία της παραλογοτεχνίας", του 1982: "SAS, 43 αγορεύσεις φασιστικής πολιτικής γεωγραφίας"). Εκτός των λογοτεχνικών κύκλων, ο Ντε Βιλιέ δεχόταν συχνά συγχαρητήρια για τη γεωπολιτική του στόχευση. Ταυτόχρονα, ένα ευρύ δίκτυο προσωπικών γνωριμιών στους χώρους της κατασκοπίας και αντικατασκοπίας, της διπλωματίας και της δημοσιογραφίας, φαίνεται ότι του προμήθευε αποκλειστικές πληροφορίες για τα μυθιστορήματά του, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να θεωρηθούν "προφητικά" (όπως λ.χ., τα μυθιστορήματα που "προέβλεψαν" τη δολοφονία του προέδρου της Αιγύπτου Σαντάτ, το 1981, τη σύλληψη του τρομοκράτη Κάρλος, το 1994, ή το τρομοκρατικό χτύπημα των ισλαμιστών στην αμερικανική πρεσβεία, στη Λιβύη, το 2012, όπου σκοτώθηκε ο πρέσβης Κρίστοφερ Στήβενς). Τον Αύγουστο του 2013, σε εκτενές άρθρο του, το περιοδικό "Μ" της εφημερίδας "Le Monde", αποκάλυψε ότι ο Ντε Βιλιέ είχε συνεργαστεί επί πληρωμή με τη Γαλλική Υπηρεσία Αντικατασκοπίας, SDECE, για να διοχετεύει εσφαλμένες πληροφορίες στα μυθιστορήματά του. Τα βιβλία του Ντε Βιλιέ έχουν πουλήσει, συνολικά, 150 εκ. αντίτυπα σε όλο τον κόσμο (σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ρωσία, η Ιαπωνία, η Τουρκία, κ.ά. -όχι όμως και στον αγγλόφωνο κόσμο, στον οποίο δεν είχαν μεταφραστεί έως το θάνατό του). Στην Ελλάδα, τα βιβλία του εκδόθηκαν για πρώτη φορά τη δεκαετία του '70 από τις εκδόσεις Πάπυρος, στη σειρά ΒΙΠΕΡ, και είχαν επίσης μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ο Ντε Βιλιέ πέθανε στο Παρίσι στις 31 Οκτωβρίου 2013, σε ηλικία 83 ετών, μετά από μακρόχρονη ασθένεια. Είχε παντρευτεί και χωρίσει τέσσερις φορές και απέκτησε έναν γιο και μία κόρη.
