Ο Γιάννης Αγραφιώτης γεννήθηκε στον Καναδά το 1982. Πέρασε τα πρώτα σχολικά του χρόνια στη γενέτειρα των γονιών του Λάρισα, περιμένοντας το διάλειμμα για να σκοράρει κόντρα στο άλλο τμήμα. Συνειδητοποίησε με οδύνη ότι η τοπική ομάδα μετά σειρά ένδοξων επιτυχιών έμπαινε σε φάση βαθιάς παρακμής και τελειώνοντας το Δημοτικό στράφηκε στη μόνιμη πρωταθλήτρια εκείνων των χρόνων ΑΕΚ: έγινε πιστός οπαδός της προσδοκώντας θριάμβους. Στα 15 του μετακόμισε οικογενειακώς στην Αθήνα κι έγινε θαμώνας του γηπέδου της ΑΕΚ. Τέλειωσε το Λύκειο το 2000 κι αποφοίτησε από την Ιατρική Αθηνών το 2006 χωρίς να πανηγυρίσει όλα αυτά τα χρόνια ένα πρωτάθλημα. Σήμερα εργάζεται ως ειδικευόμενος οφθαλμίατρος, δέχεται στωικά τα π ειράγματα του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού κάθε Δευτέρα και ψάχνει... κολλύριο για να ανακουφίσει τα ταλαιπωρημένα μάτια των ποδοσφαιρόφιλων. Το "Μόνη ξανά δε θα σ' αφήσω" είναι η πρώτη του συγγραφική απόπειρα - κάτι σαν ξόρκι στον εφιάλτη, της στείρας από πρωταθλήματα, οπαδικής ζωής...
Αγραφιώτης, Γιάννης
Ο Γιάννης Αγραφιώτης γεννήθηκε στον Καναδά το 1982. Πέρασε τα πρώτα σχολικά του χρόνια στη γενέτειρα των γονιών του Λάρισα, περιμένοντας το διάλειμμα για να σκοράρει κόντρα στο άλλο τμήμα. Συνειδητοποίησε με οδύνη ότι η τοπική ομάδα μετά σειρά ένδοξων επιτυχιών έμπαινε σε φάση βαθιάς παρακμής και τελειώνοντας το Δημοτικό στράφηκε στη μόνιμη πρωταθλήτρια εκείνων των χρόνων ΑΕΚ: έγινε πιστός οπαδός της προσδοκώντας θριάμβους. Στα 15 του μετακόμισε οικογενειακώς στην Αθήνα κι έγινε θαμώνας του γηπέδου της ΑΕΚ. Τέλειωσε το Λύκειο το 2000 κι αποφοίτησε από την Ιατρική Αθηνών το 2006 χωρίς να πανηγυρίσει όλα αυτά τα χρόνια ένα πρωτάθλημα. Σήμερα εργάζεται ως ειδικευόμενος οφθαλμίατρος, δέχεται στωικά τα π ειράγματα του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού κάθε Δευτέρα και ψάχνει... κολλύριο για να ανακουφίσει τα ταλαιπωρημένα μάτια των ποδοσφαιρόφιλων. Το "Μόνη ξανά δε θα σ' αφήσω" είναι η πρώτη του συγγραφική απόπειρα - κάτι σαν ξόρκι στον εφιάλτη, της στείρας από πρωταθλήματα, οπαδικής ζωής...
Ο Γιάννης Αγραφιώτης γεννήθηκε στον Καναδά το 1982. Πέρασε τα πρώτα σχολικά του χρόνια στη γενέτειρα των γονιών του Λάρισα, περιμένοντας το διάλειμμα για να σκοράρει κόντρα στο άλλο τμήμα. Συνειδητοποίησε με οδύνη ότι η τοπική ομάδα μετά σειρά ένδοξων επιτυχιών έμπαινε σε φάση βαθιάς παρακμής και τελειώνοντας το Δημοτικό στράφηκε στη μόνιμη πρωταθλήτρια εκείνων των χρόνων ΑΕΚ: έγινε πιστός οπαδός της προσδοκώντας θριάμβους. Στα 15 του μετακόμισε οικογενειακώς στην Αθήνα κι έγινε θαμώνας του γηπέδου της ΑΕΚ. Τέλειωσε το Λύκειο το 2000 κι αποφοίτησε από την Ιατρική Αθηνών το 2006 χωρίς να πανηγυρίσει όλα αυτά τα χρόνια ένα πρωτάθλημα. Σήμερα εργάζεται ως ειδικευόμενος οφθαλμίατρος, δέχεται στωικά τα π ειράγματα του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού κάθε Δευτέρα και ψάχνει... κολλύριο για να ανακουφίσει τα ταλαιπωρημένα μάτια των ποδοσφαιρόφιλων. Το "Μόνη ξανά δε θα σ' αφήσω" είναι η πρώτη του συγγραφική απόπειρα - κάτι σαν ξόρκι στον εφιάλτη, της στείρας από πρωταθλήματα, οπαδικής ζωής...
