Ο Πιερ Καρλέ ντε Σαμπλαίν ντε Μαριβώ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 4 Φεβρουαρίου 1688. Ακολουθώντας τα ίχνη του πατέρα του άρχισε να σπουδάζει νομική, αλλά στα 20 γράφει ήδη το πρώτο του έργο "Ο δίκαιος και συνετός πατέρας". Περιστασιακά δημοσίευσε άρθρα στο περιοδικό Nouveau Mercure, ώσπου το 1719 δημιούργησε το δικό του περιοδικό, Spectateur Francais (1720-1724). Η απώλεια της περιουσίας του (1720) και ο θάνατος της γυναίκας του Κολόμπ (1723) τον ώθησαν να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη συγγραφή θεατρικών έργων: Διπλή απιστία (1723), Το νησί των σκλάβων (1725), Το παιχνίδι του έρωτας και της τύχης (1730), Ο θρίαμβος του έρωτα (1732), Η κληρονομιά (1736), Η φιλονικία (1744). Το 1742 έγινε επίσημο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Πέθανε στο Παρίσι στις 12 Φεβρουαρίου 1763.
Marivaux, Pierre Carlet de Chamblain de, 1688-1763
Ο Πιερ Καρλέ ντε Σαμπλαίν ντε Μαριβώ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 4 Φεβρουαρίου 1688. Ακολουθώντας τα ίχνη του πατέρα του άρχισε να σπουδάζει νομική, αλλά στα 20 γράφει ήδη το πρώτο του έργο "Ο δίκαιος και συνετός πατέρας". Περιστασιακά δημοσίευσε άρθρα στο περιοδικό Nouveau Mercure, ώσπου το 1719 δημιούργησε το δικό του περιοδικό, Spectateur Francais (1720-1724). Η απώλεια της περιουσίας του (1720) και ο θάνατος της γυναίκας του Κολόμπ (1723) τον ώθησαν να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη συγγραφή θεατρικών έργων: Διπλή απιστία (1723), Το νησί των σκλάβων (1725), Το παιχνίδι του έρωτας και της τύχης (1730), Ο θρίαμβος του έρωτα (1732), Η κληρονομιά (1736), Η φιλονικία (1744). Το 1742 έγινε επίσημο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Πέθανε στο Παρίσι στις 12 Φεβρουαρίου 1763.
Ο Πιερ Καρλέ ντε Σαμπλαίν ντε Μαριβώ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 4 Φεβρουαρίου 1688. Ακολουθώντας τα ίχνη του πατέρα του άρχισε να σπουδάζει νομική, αλλά στα 20 γράφει ήδη το πρώτο του έργο "Ο δίκαιος και συνετός πατέρας". Περιστασιακά δημοσίευσε άρθρα στο περιοδικό Nouveau Mercure, ώσπου το 1719 δημιούργησε το δικό του περιοδικό, Spectateur Francais (1720-1724). Η απώλεια της περιουσίας του (1720) και ο θάνατος της γυναίκας του Κολόμπ (1723) τον ώθησαν να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη συγγραφή θεατρικών έργων: Διπλή απιστία (1723), Το νησί των σκλάβων (1725), Το παιχνίδι του έρωτας και της τύχης (1730), Ο θρίαμβος του έρωτα (1732), Η κληρονομιά (1736), Η φιλονικία (1744). Το 1742 έγινε επίσημο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Πέθανε στο Παρίσι στις 12 Φεβρουαρίου 1763.
