Ο Λουκίνο Βισκόντι γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 2 Νοεμβρίου 1906 και πέθανε στις 17 Μαρτίου 1976. Ιταλός σεναριογράφος και νεο-ρεαλιστής θεατρικός και κινηματογραφικός σκηνοθέτης, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και ανοικτά ομοφυλόφιλος. Ξεκίνησε την καριέρα του στον κινηματογραφικό χώρο στο Παρίσι την δεκαετία του 1930, ως βοηθός σκηνοθέτη δίπλα στον καταξιωμένο Ζαν Ρενουάρ για τις ταινίες "Υπόκοσμος" και "Διασκέδαση στην εξοχή".Το 1943 μετέφερε στην οθόνη το αστυνομικό μυθιστόρημα του αμερικανού Τζαίημς Κέην "Ο ταχυδρόμος κτυπάει πάντα δύο φορές" με τίτλο "Ossessione" (που χαιρετίστηκε ως η πρώτη νεο-ρεαλιστική ταινία) και το 1948 γύρισε το "Η γη τρέμει" ("La terra trema") με σκηνικό ένα σικελικό χωριό και ντόπιους ερασιτέχνες ηθοποιούς. Το 1960 γύρισε με θέμα την μεταπολεμική Ιταλία το "Ο Ρόκο και τα αδέλφια του" ("Rocco e I suoi fratelli") με τον Αλαίν Ντελόν και την Κατίνα Παξινού και σκηνοθέτησε επίσης πολλές μεγάλες ιστορικές ταινίες, όπως τα "Οι κατατρεγμένοι" (με θέμα το πολιτικό και κοινωνικό φαινόμενο του Φασισμού), "Το λυκόφως των θεών" ("La caduta degli Dei", με θέμα το τέλος των αυτοκρατοριών, 1969) και "Θάνατος στην Βενετία" ("Morte a Venezia", μεταφορά του γνωστού έργου του Τόμας Μαν, 1971), "Η γοητεία της αμαρτίας" κ.ά.
Γύρισε το τελευταίο του κινηματογραφικό έργο ("L' Innocente") το 1976, την ίδια χρονιά που έφυγε μετά από έμφραγμα από την ζωή την οποία είχε τόσο πολύ αγαπήσει. Πάντοτε πιστός τον νέο-ρεαλισμό ο Βισκόντι ενδιαφερόταν να παρουσιάσει την πλήρη και αληθινή διάσταση της ανθρώπινης ζωής με όλον τον πόνο αλλά και το μεγαλείο της, ακόμα και όταν τα σενάρια δεν αναφέρονταν σε εποχές φτώχειας ή πολέμου.
