O ΖΑΝ-ΠΑΤΡΙΚ ΜΑΝΣΕΤ (1942-1995) θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του νεοπολάρ, του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τους εξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του 1968 στο είδος. Ο Μανσέτ έγραψε το Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής, ένα από τα καλύτερα βιβλία του, το 1976 (Άγρα, 2001) και τη Μοιραία το 1977 (Άγρα, 2006). Μετά την Πρηνή θέση του σκοπευτή (1981 –Άγρα, 1998), το σπουδαιότερο ίσως βιβλίο του, σταμάτησε απότομα την εκρηκτική πορεία του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, την οποία είχε αρχίσει το 1971 με ρυθμό ένα βιβλίο το χρόνο. Μετά θάνατον (1996) κυκλοφόρησε και η Πριγκίπισσα του αίματος (Άγρα, 2002). Τοποθέτησε στον πυρήνα του έργου του το χάος του κόσμου και την τρέλα των ανθρώπων, με αντιήρωες χαμένους σε μια κοινωνία της υπεραφθονίας, που αντιμετωπίζεται τελικά ως μια κοινωνία άδεια. Μέγας στυλίστας –τα βιβλία του επαινέθηκαν από πολλούς συγγραφείς, όπως ο James Ellroy, ο Gary Indiana, ο Jerome Charyn, ο Paco Ignacio Taibo ΙΙ, ο Jean Echenoz μεταξύ άλλων–, χρησιμοποιεί ένα μίνιμαλ, αποστασιοποιημένο ύφος.
Manchette, Jean-Patrick
O ΖΑΝ-ΠΑΤΡΙΚ ΜΑΝΣΕΤ (1942-1995) θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του νεοπολάρ, του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τους εξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του 1968 στο είδος. Ο Μανσέτ έγραψε το Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής, ένα από τα καλύτερα βιβλία του, το 1976 (Άγρα, 2001) και τη Μοιραία το 1977 (Άγρα, 2006). Μετά την Πρηνή θέση του σκοπευτή (1981 –Άγρα, 1998), το σπουδαιότερο ίσως βιβλίο του, σταμάτησε απότομα την εκρηκτική πορεία του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, την οποία είχε αρχίσει το 1971 με ρυθμό ένα βιβλίο το χρόνο. Μετά θάνατον (1996) κυκλοφόρησε και η Πριγκίπισσα του αίματος (Άγρα, 2002). Τοποθέτησε στον πυρήνα του έργου του το χάος του κόσμου και την τρέλα των ανθρώπων, με αντιήρωες χαμένους σε μια κοινωνία της υπεραφθονίας, που αντιμετωπίζεται τελικά ως μια κοινωνία άδεια. Μέγας στυλίστας –τα βιβλία του επαινέθηκαν από πολλούς συγγραφείς, όπως ο James Ellroy, ο Gary Indiana, ο Jerome Charyn, ο Paco Ignacio Taibo ΙΙ, ο Jean Echenoz μεταξύ άλλων–, χρησιμοποιεί ένα μίνιμαλ, αποστασιοποιημένο ύφος.
O ΖΑΝ-ΠΑΤΡΙΚ ΜΑΝΣΕΤ (1942-1995) θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του νεοπολάρ, του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τους εξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του 1968 στο είδος. Ο Μανσέτ έγραψε το Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής, ένα από τα καλύτερα βιβλία του, το 1976 (Άγρα, 2001) και τη Μοιραία το 1977 (Άγρα, 2006). Μετά την Πρηνή θέση του σκοπευτή (1981 –Άγρα, 1998), το σπουδαιότερο ίσως βιβλίο του, σταμάτησε απότομα την εκρηκτική πορεία του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, την οποία είχε αρχίσει το 1971 με ρυθμό ένα βιβλίο το χρόνο. Μετά θάνατον (1996) κυκλοφόρησε και η Πριγκίπισσα του αίματος (Άγρα, 2002). Τοποθέτησε στον πυρήνα του έργου του το χάος του κόσμου και την τρέλα των ανθρώπων, με αντιήρωες χαμένους σε μια κοινωνία της υπεραφθονίας, που αντιμετωπίζεται τελικά ως μια κοινωνία άδεια. Μέγας στυλίστας –τα βιβλία του επαινέθηκαν από πολλούς συγγραφείς, όπως ο James Ellroy, ο Gary Indiana, ο Jerome Charyn, ο Paco Ignacio Taibo ΙΙ, ο Jean Echenoz μεταξύ άλλων–, χρησιμοποιεί ένα μίνιμαλ, αποστασιοποιημένο ύφος.
