Αγγελόγλου, Άλκης ΑΛΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΓΛΟΥ (1915 - 1990) Ο Άλκης Αγγελόγλου γεννήθηκε στη Σάμο, όπου πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Ο πατέρας του ήταν γιατρός. Μετά την αποφοίτησή του από το Πυθαγόρειο Γυμνάσιο της Σάμου γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1940. Εργάστηκε στο Υπουργείο Εσωτερικών και στο Υπουργείο Προεδρίας. Από το 1953 ως το τέλος της ζωής του έζησε στο Λονδίνο, εργαζόμενος στο B.B.C. και στη συνέχεια στο Γραφείο Τύπου της Ελληνικής Πρεσβείας, θέση από την οποία παραιτήθηκε αμέσως μετά την κήρυξη της Απριλιανής δικτατορίας του 1967. Στην Ελλάδα επέστρεψε για έξι μόνο χρόνια, από το 1975 ως το 1981, οπότε συνταξιοδοτήθηκε από τη θέση του Μορφωτικού Συμβούλου που κατείχε. Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1937 με δημοσιεύσεις διηγημάτων στα περιοδικά Πνευματική Ζωή, Νεοελληνικά Γράμματα και Νέα Εστία αλλά και σε περιοδικά της Σάμου. Πέντε χρόνια αργότερα εξέδωσε την πρώτη του συλλογή διηγημάτων με τίτλο Εαρινό. Συνεργάστηκε με τον Αστέρη Κοββατζή στην έκδοση και σύνταξη των περιοδικών Φιλολογικά Χρονικά (1946) και Ελληνική Δημιουργία (1948), όπου δημοσίευσε κριτικά άρθρα και δοκίμια για τη λογοτεχνία, καθώς επίσης με τις εφημερίδες Ελευθερία και Η Καθημερινή. Το λογοτεχνικό έργο του Άλκη Αγγελόγλου τοποθετείται στο χώρο της μεταπολεμικής ελληνικής πεζογραφίας. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Άλκη Αγγελόγλου βλ. Γιάκος Δημήτρης, «Αγγελόγλου Άλκης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας1. Αθήνα, Χάρη Πάτση, 1968, Στεργιόπουλος Κώστας, «Άλκης Αγγελόγλου», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67Β΄, σ.8-26. Αθήνα, Σοκόλης 1988, χ.σ., «Αγγελόγλου Άλκης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό1. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1983, και χ.σ., «Άλκης Αγγελόγλου», Νέα Εστία128, ετ.ΞΔ΄, 1/10/1990, αρ.1518, σ.1343.
    (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).