Ο Μπαλδομέρο Λίγιο (1867–1923) ήταν Χιλιανός διηγηματογράφος. Θεωρείται ο «πατέρας» του διηγήματος και του κοινωνικού ρεαλισμού στη χώρα του. Ήταν γιος ανθρακωρύχου και μεγάλωσε βιώνοντας τις κακουχίες, που αντιμετώπιζαν οι εργάτες εκείνη την εποχή, από πρώτο χέρι.
Ο Μπαλδομέρο Λίγιο ήταν ανιψιός του ποιητή Εουσέμπιο Λίγιο Ρόμπλες, συγγραφέα του εθνικού ύμνου της Χιλής, και αδερφός του συγγραφέα Σάμουελ Λίγιο, κάτοχο του Εθνικού Βραβείου Λογοτεχνίας το 1947.
Όταν ενηλικιώθηκε εγκαταστάθηκε στο Σαντιάγκο και μέσα σε έξι χρόνια, το 1903, κατάφερε να γίνει γνωστός με το διήγημα «Χουάν Φαρίνια», ενώ είχε ήδη επηρεαστεί από τον θετικισμό και το λογοτεχνικό ρεύμα του νατουραλισμού, που γνώρισε μελετώντας το έργο του Εμίλ Ζολά. Τότε γράφει και το σπουδαιότερο έργο του Sub Terra (Ο λάκκος του διαβόλου).
Το 1917 συνταξιοδοτείται από τη Διοίκηση του Πανεπιστημίου της Χιλής. Νοσεί από φυματίωση και στις 10 Σεπτεμβρίου του 1923 πεθαίνει στο Σαν Μπερνάρδο.
