Ένα φύλλο που πέφτει

«Θέλω να γράψεις την ιστορία μου». Με τη φράση αυτή της Κλειώς ξεκίνησε την άνοιξη της πρώτης σκληρής καραντίνας μας η δημιουργική πορεία του παρόντος βιβλίου. Μια πορεία από τις πληγές και τον πόνο του σώματος ως τις συναισθηματικές και ψυχικές σιωπές που ζητούν την άδεια να μιληθούν. Αφήγηση περιπετειώδης, συγκινητική και κάποιες φορές συγκλονιστική όπως η διαδρομή ζωής της νέας αυτής γυναίκας. Θυμόμαστε, αφηγούμαστε, για να επεξεργαστούμε ξανά και ξανά τα τραύματά μας, να αναλογιζόμαστε ποιοι είμαστε, τι νόημα δώσαμε ή θέλαμε να δώσουμε σε όσα ζήσαμε. Σε όσα ζούμε. Η περιγραφή της Κλειώς στο τέλος για εκείνο το φύλλο που πέφτει μας κάνει ένα δώρο ενάντια στην καταστροφικότητα γιατί μας θυμίζει τι έχει πραγματικά σημασία. Και πως αξίζει να είμαστε ζωντανοί και παρόντες για να το βιώνουμε και να το μοιραζόμαστε, με τους άλλους μα και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ένα βιβλίο για τη δύναμη που νοιώθουμε πως χάνουμε, τη δύναμη που έχουμε κρυμμένη, τη δύναμη που μπορούμε να ξαναβρούμε. Μια ιστορία αληθινή, σύγχρονη. Για τον πόνο και το πείσμα της ζωής.