Κρατική Σχολή Χορού

Αυτή η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο μεταπτυχιακών σπουδών στο Χορό (Μ.Α. in Dance Sτudies) στο (Laban Centre for Μοvement and Dance (City Uniνersity), στο Λονδίνο. Καθώς η έρευνα είχε ολοκληρωθεί το Σεπτέμβριο του 2000, η ανάλυση που ακολουθεί απεικονίζει την εκπαιδευτική πολιτική της σχολής μέχρι εκείνη τη στιγμή. Γι' αυτόν το λόγο, κρίθηκε αναγκαία η προσθήκη ενός πέμπτου κεφαλαίου το οποίο εξετάζει τις επιλογές και τη δράση της νυν διευθύντριας Παυλίνας Βερέμη. Με αυτόν τον τρόπο, η έρευνα εμπλουτίζεται και διευρύνει την εικόνα της εξέλιξης της Κρατικής Σχολής Χορού μέχρι αυτή τη στιγμή. Παρά το γεγονός ότι έχουν προστεθεί νέα στοιχεία και το κείμενο διαμορφώθηκε για τις ανάγκες της ελληνικής έκδοσης, διατηρήθηκε ο τύπος της ακαδημαϊκής έρευνας όπως έχει καθιερωθεί διεθνώς (προσπάθεια διαχρονικής και αντικειμενικής προσέγγισης, συσχετισμός με τη σκέψη του ευρύτερου χώρου της εκπαίδευσης, παραπομπές στη διεθνή βιβλιογραφία). Στόχος της έρευνας είναι η σκιαγράφηση της ίδρυσης και εξέλιξης της Κρατικής Σχολής Χορού, η οποία επίσημα ονομάζεται Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (Κ.Σ.Ο.Τ.). Πρόκειται για την πρώτη προσπάθεια προσέγγισης της ταυτότητας της Κρατικής Σχολής μέσα από κριτική εξέταση των εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών πρακτικών από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα. Η σχολή ιδρύθηκε το 1937 ως ιδιωτική "Επαγγελματική Σχολή Ορχηστικής" από την Κούλα Πράτσικα και παραχωρήθηκε στο ελληνικό κράτος το 1970. Από το 1973, όπου και μετονομάστηκε σε Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, λειτουργεί ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου υπό τον έλεγχο και την εποπτεία του υπουργείου Πολιτισμού. Καθώς είναι η μοναδική σχολή χορού η οποία ανήκει στο ελληνικό κράτος, η Κ.Σ.Ο.Τ. προσφέρει δωρεάν εκπαίδευση στους φοιτητές της και στοχεύει σε χορευτική επαγγελματική εκπαίδευση υψηλού επιπέδου, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γνώση της ελληνικής κουλτούρας. Η συγκεκριμένη έρευνα δεν θα μπορούσε βέβαια να εξαντλήσει ένα τόσο πολύπλευρο θέμα. Στόχος της είναι η ευαισθητοποίηση του αναγνώστη όσον αφορά στην ιδιαίτερη κουλτούρα και φιλοσοφία της σχολής έτσι ώστε η κατανόηση του παρόντος και ο σχεδιασμός του μέλλοντος να βασίζονται στη γνώση του παρελθόντος.