Χημεία πολυμερών

[...] Το βιβλίο αυτό αποφασίστηκε να γραφεί μετά από 30 και πλέον χρόνια ενασχόλησης των συγγραφέων, τόσο διδακτικά όσο και ερευνητικά, με την Επιστήμη των πολυμερών (πλαστικών και ελαστομερών). Απευθύνεται τόσο στους προπτυχιακούς όσο και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές των Τμημάτων Χημείας, Χημικών Μηχανικών, Φυσικής, Μηχανικών Υλικών, Βιοχημείας, Ιατρικής κ.ά. Ακόμη στους Χημικούς, που δραστηριοποιούνται στο χώρο των πλαστικών, ελαστομερών, ινών, κολλητικών ουσιών και επιχρισμάτων με την ελπίδα ότι θα βρουν την απάντηση σε κάποια από τα προβλήματά τους. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην ονοματολογία των πολυμερών, όπου επικρατεί πράγματι μία ακαταστασία, αφού έχουμε να αντιμετωπίσουμε συνήθως τρεις τουλάχιστον διαφορετικές ονομασίες για κάθε πολυμερές, μια εμπειρική, αναγκαστικά την εμπορική, η οποία εμφανίζεται με διάφορες παραλλαγές, και την ονομασία που προτείνεται από την IUPAC, η οποία τις περισσότερες φορές είναι δύσχρηστη και προσιτή μόνο στους ακαδημαϊκούς. Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα φυσικά και τα συνθετικά πολυμερή θα έπρεπε να εξετάζονται στα πλαίσια δύο διαφορετικών μαθημάτων. Ωστόσο τα πολυμερή, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους, παρουσιάζουν ορισμένες φυσικές και χημικές ιδιότητες που οφείλονται καθαρά στη μακρομοριακή τους φύση, δηλαδή εμφανίζουν ιδιότητες που φαίνονται να μην υπακούουν στους κλασικούς νόμους της Χημείας και της Φυσικής. Στο τέλος του βιβλίου έχουν προστεθεί ορισμένα κεφάλαια, που αναφέρονται στα υγροκρυσταλλικά πολυμερή, φωτονικά πολυμερή, αγώγιμα πολυμερή, θερμοσταθερά πολυμερή, στις εφαρμογές των πολυμερών στην Ιατρική και στα πρόσθετα πολυμερών, τα οποία πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουν τον αναγνώστη εκείνον, που αργότερα θα χρειαστεί να έχει μία μεγαλύτερη επαφή με τα θέματα αυτά. [...] (από τον πρόλογο των συγγραφέων)