Οι ιδεατές πολιτείες: Από τον Πλάτωνα στον Campanella

Ο σκοπός της μελέτης αυτής είναι η διεύρυνση και ο εμπλουτισμός της φιλοσοφικής γραμματείας της σχετικής προς την περίοδο της Αναγέννησης. Η επίτευξη του σκοπού αυτού αναμένεται να πραγματοποιηθεί με την ανάδειξη της φιλοσοφικής διανόησης του Campanella, ο οποίος υπήρξε ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της εποχής αυτής, με τη μελέτη των ιδεατών πολιτειών της Αναγέννησης καθώς και με την ανίχνευση των επιδράσεων που αυτές δέχθηκαν από την πλατωνική φιλοσοφία. Ο Ιταλός διανοούμενος Thommaso Campanella (Καλαβρία, 1568 - Παρίσι, 1639) υπήρξε από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της εποχής της Αναγέννησης. Έζησε σε μια ταραγμένη εποχή, πολιτικών, θρησκευτικών και κοινωνικών ανακατατάξεων. Υπήρξε γνήσιος εκφραστής της εποχής του και επηρέασε νεώτερους φιλοσόφους όπως τον Leibniz και τον Spinoza. Ασχολήθηκε με όλα τα γνωστικά πεδία και προσπάθησε να τα αναμορφώσει απορρίπτοντας τη στείρα διανόηση του σχολαστικισμού. Το φιλοσοφικό του σύστημα υπήρξε εκλεκτικό, συγκριτικό, με αρκετά πρωτότυπα στοιχεία. Το τέλος του Campanella μπορεί να συμπίπτει με το τέλος της εποχής της Αναγέννησης, η χαρισματική όμως προσωπικότητά του, η οποία συνδύαζε έναν τεράστιο πλούτο γνώσεων με μια εκπληκτική ικανότητα μνήμης και το πλούσιο συγγραφικό έργο του προσήλκυσαν από νωρίς το ενδιαφέρον των μελετητών της φιλοσοφίας. [...] Οι οραματιστές των ιδεατών πολιτειών είχαν βαθιά συναίσθηση του χρόνου και του χώρου στον οποίο ζούσαν καθώς και επίγνωση του κοινωνικού τους περιβάλλοντος. Επιζητούσαν την αναμόρφωση της κοινωνίας και του ανθρώπου και διετύπωσαν πρωτοποριακές για την εποχή του απόψεις για θέματα κοινωνικά, πολιτικά, εκπαιδευτικά. (από την εισαγωγή της συγγραφέως) Τα έργα του Thommaso Campanella που αναφέρονται στο κείμενο είναι τα εξής: "Lectiones logicae, physicae et animasticae" (χαμένο), "Philosophia sensibus demonstrata", "Astrologica", "De investigatione rerum", "De sensu rerum et magia", "Apologia pro Telesio", "Rhetorica nova", "De monarchia Christianorum", "Discorci ai Principi d'Italia", "De regimine Ecclesiae", "Dialogo politico contro Luterani, Calvinisti ed altri eretici", "Poetica", "Monarchia di Spagna", "Aforismi politici", "Citta del Sole" ("Πολιτεία του Ήλιου", 1602), "De astronomia", "Metaphysica", "Monarchia del Messia", "Atheismus triumphatus", "Theologia" (30 βιβλία, άρχισε να γράφεται το 1613), "Astrologicorum libri VII", "Apologia pro Galileo", "Quod reminiscentur", κ.ά.