Στη χώρα των Ζωροαστρών και του Ιράν

… Η ανάβαση στην κορυφή των λόφων, πράγματι αποδεικνύεται επίπονη για τον ασυνήθιστο επισκέπτη. Μονότονοι χωματόδρομοι, άχαρα μονοπάτια γεμάτα κοφτερές πέτρες που οδηγούν στριφογυριστά εκεί ψηλά, στους περιβόητους Πύργους της Σιωπής των Ζωροαστρών. Η θέα ανεβαίνοντας προς τα πάνω μοναδική για την καφετί πόλη της Γιαζντ κάτω χαμηλά, αλλά κάπως σαν απόκοσμη. Η έρημος πέρα μακριά ανεξέλεγκτη. Μια μικρή πόρτα, ένα κενό στην πραγματικότητα του τοίχου, που διατηρείται ακόμα, οδηγεί στο εσωτερικό ετούτου του στρόγγυλου σχηματισμού. Η πέτρινη πλατφόρμα στο εσωτερικό του πύργου, χωρίζεται σε τρεις ομόκεντρους κύκλους που εκπροσωπούν τις καλές σκέψεις, τα λόγια και τα έργα των ανθρώπων. Τα πτώματα των παιδιών τοποθετούνται στον εσωτερικό κύκλο. Ο μεσαίος κύκλος είναι για τα σώματα των γυναικών και ο εξωτερικός για τους άντρες. Τα πτώματα τοποθετούνται πάνω σε ρηχές πέτρινες πλάκες, οι οποίες είναι πολλές σε αριθμό και δίπλα- δίπλα η μια στην άλλη. Το νερό της βροχής πλένει τις πλάκες αυτές και καταλήγει σε ένα κεντρικό αυλάκι στη μέση ακριβώς του σχηματισμού, για απορρόφηση ή απομάκρυνση στη βάση του πύργου. Στον πυθμένα του πηγαδιού, στο βάθος του πύργου, υπάρχει φυσικό φίλτρο με στρώματα από ψαμμίτη, άμμο και κάρβουνο. Τα υγρά και όμβρια ύδατα που συλλέγονται στο πηγάδι, φιλτράρονται από αυτά τα στρώματα και εξέρχονται απολύτως κατάλληλα ακόμα να χρησιμοποιηθούν για το πότισμα των γύρω κήπων και χωραφιών…