Η Κίνα των Tang

Η περίοδος από τον 6ο έως τον 9ο μ.Χ. αιώνα -κατά το μεγαλύτερο μέρος της οποίας κυριάρχησε στο πολιτικό σκηνικό της Κίνας η περίφημη δυναστεία Τανγκ- χαρακτηρίζεται "χρυσή περίοδος" για την κινεζική ιστορία και τον κινεζικό πολιτισμό. Η περίοδος αυτή, βέβαια, δεν είναι η μόνη στη μακραίωνη κινεζική ιστορία στην οποία μπορεί να αποδοθεί ο χαρακτηρισμός αυτός, καθώς από τον 2ο π.Χ. ως τον 2ο μ.Χ. αιώνα, κατά τη δυναστεία των Χαν, η χώρα είχε ήδη τα χαρακτηριστικά μιας μεγάλης στρατιωτικής, πολιτικής και οικονομικής δύναμης, με ιδιόμορφο πολιτισμό και κατακτήσεις περιοχών πέραν των συνόρων, που είχαν αυξήσει σημαντικά και τη γεωπολιτική της έκταση. [...] Η δυναστεία των Τανγκ (618-907 μ.Χ.) χωρίζεται συνήθως σε τρεις φάσεις. Η πρώτη αφορά τους πρώιμους Τανγκ (618-690), με κύρια μορφή τον αυτοκράτορα Τάιτζονγκ (626-690). Δεύτερη θεωρείται η ενδιάμεση δυναστεία Τζόου (690-705), που στην ουσία αποτελεί τη φάση της ύψιστης ακμής της όλης περιόδου, και την οποία εκφράζει η περίφημη αυτοκράτειρα Γου Τζετιέν, χήρα του Τάιτζονγκ. Η Τζετιέν εδραίωσε την κινεζική παρουσία στη μισή σχεδόν Ασία και εξουδετέρωσε κάθε επικίνδυνο αντίπαλο. [...] Ως τρίτη και τελευταία εξετάζεται η φάση που καλύπτει σχεδόν ολόκληρο τον 8ο και 9ο αιώνα. Η περίοδος χαρακτηρίζεται από μια σειρά σημαντικών αυτοκρατόρων, οι οποίοι κατάφεραν να κρατήσουν τη χώρα ενωμένη, παρά τις συνεχείς κυβερνητικές ανατροπές και στάσεις και τις διαδοχικές απώλειες εδαφών. [...] Για 300 χρόνια επομένως, υπό τους Τανγκ, η χώρα γνώρισε πρωτοφανή οικονομική και πολιτιστική ακμή, η πολιτική της επιρροή εδραιώθηκε στην ευρύτερη ασιατική ήπειρο και κυρίως σε χώρες όπως η Ινδία, η Περσία, η Ινδοκίνα, η Κορέα και η Ιαπωνία, η δε έκτασή της διπλασιάστηκε με κατακτήσεις κατά μήκος των παλαιών συνόρων. Ιδιαίτερα όμως καθοριστικοί παράγοντες για τη διαμόρφωση και εξέλιξη της κοινωνίας, της οικονομίας και του πολιτισμού των Τανγκ απέβησαν η κατάκτηση της κεντρικής Ασίας, η εξασφάλιση και εντατικοποίηση του δρόμου της μετάξης και η σύναψη εμπορικών και πολιτικών δεσμών με τις γύρω από την Κίνα χώρες. [...] (από το κείμενο της κ. Αγλαΐας Καραμάνου, σινολόγου, τ. διευθύντριας του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης Κερκύρας)