Τα του Σισύφου

Το πείσμα φύτρωνε στο μέτωπο μου κάθε φορά που είπα να ξαναρχίσω με το χέρι γεμάτο φωτιά με το βράχο να παλέψω με το φως που ρέει κάτω απ’ το δέρμα μου διόλου δεν θα με πείραζε να με σύντριβε ο βράχος έτσι για να σβηνόταν η κακή μου φήμη πού να `ναι `κείνο το βουνό; πού να `ναι `κείνος ο βράχος;