Η γενιά των beat και ο πρώην Πητ

Σκόρπιοι και ανερμάτιστοι γύριζαν, όπως και οι Αμερικάνοι, γύρω απ την ουρά τους... Αυτή η κατάσταση για τους περισσότερους έτεινε να ξεφτίσει... Ορισμένοι, βλέπεις, είχαμε φιλοδοξίες... Μας άρεσε και η συλλογικότητα... Από την αντίπερα πλέον όχθη ο Λεωνίδας Χρηστάκης, ψυχοπομπός των εξ αγχιστείας Ελλήνων και αμερικανών beat αδελφών, μας στέλνει ένα ακόμη βιβλίο του, ίσως από τα πιο σημαντικά στα κατάλοιπά του, αφενός γιατί ανατέμνει το βίο και τα έργα ενός πλήθους δημιουργών με έντονη παρουσία και επιρροή στην Ελληνική και Παγκόσμια Γραμματεία και αφετέρου γιατί συμμετείχε και ο ίδιος ενεργά στην εξέλιξη και τροπή των καταστάσεων που περιγράφει. Το πρωτογενές υλικό του βιβλίου καλύπτει σχεδόν ολόκληρο το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα αν υπολογίσουμε ως απαρχή τα έργα των αμερικάνων μπητ ποιητών μέχρι και τη συνέντευξη του Πάνου Κουτρουμπούση (περ. "Merlin's Music Box", 1995) και το κείμενο της Σώτης Τριαντάφυλλου (περ. "Ε", 1999) Χρησιμοποιώντας ως όχημα την περσόνα του Κουτρουμπούση, ο Λεωνίδας επιδίδεται στην προσφιλή του τακτική, την ανακύκλωση των κειμένων από τα περιοδικά που κατά καιρούς εξέδιδε ("Κούρος", "Το Άλλο στην Τέχνη", "Panderma", "Ιδεοδρόμιο") και τη γενικότερη βιβλιογραφία, για τον επαναπροσδιορισμό της ελληνικής γενιάς των beat. Η πρώτη σελιδοποίηση έγινε γύρω στο 2000 μ.Χ. και έκτοτε το βιβλίο ακολούθησε μια σκοτεινή τροχιά από εκδότη σε εκδότη χωρίς να βρίσκει την άγουσα προς τους κυλίνδρους του πιεστηρίου. Σήμερα, μια δεκαετία μετά, εμπλουτισμένο σε φωτογραφικό υλικό, άλλο ένα βιβλίο προστίθεται στην εργογραφία του Λεωνίδα, ίσως το πεντηκοστό - ποιος ξέρει, εδώ και ο ίδιος είχε χάσει το μέτρημα.