Παραμύθια του Εκπαιδευτικού Ομίλου

Την πρώτη δεκαετία του 20. αιώνα μέλη του Αδερφάτου της Κωνσταντινούπολης, που ίδρυσε ο Φώτης Φωτιάδης, δημοσιεύουν παραμύθια στον Νουμά. Στοχεύουν στον εκπαιδευτικό δημοτικισμό και προκρίνουν κυρίως το λαϊκό παραμύθι. Η παραγωγή παραμυθιών στο πλαίσιο της Παιδικής Βιβλιοθήκης του Εκπαιδευτικού Ομίλου, μέσα στη δεύτερη δεκαετία του 20. αιώνα, χαρακτηρίζεται από μια μετατόπιση του ενδιαφέροντος από το λαϊκό στο παραμύθι ως προϊόν σύγχρονης λογοτεχνικής δημιουργίας. Η παρούσα συλλογή περιλαμβάνει παραμύθια που δημοσιεύτηκαν στην εκδοτική σειρά Παιδική Βιβλιοθήκη του Εκπαιδευτικού Ομίλου και απευθύνονταν σε παιδιά όλων των ηλικιών και εφήβους. Πρόκειται για μεταφράσεις ξένων παραμυθιών και για πρωτότυπα συγγραφικά έργα. Για τα παραμύθια αυτά εργάστηκαν ο παιδαγωγός Αλέξανδρος Δελμούζος ως μεταφραστής και η συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα, μέλη και οι δύο του Αδερφάτου της Πόλης και του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Επίσης, συνεργάστηκε η συγγραφέας Ιουλία Δραγούμη, μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Τα παραμύθια είναι γραμμένα στη δημοτική γλώσσα με έμφαση στην παιδαγωγική τους αξία και ενταγμένα με τρόπο συστηματικό στην Παιδική Βιβλιοθήκη του Εκπαιδευτικού Ομίλου είχαν τη δική τους συνεισφορά στην ευόδωση των στόχων της εκπαιδευτικής πολιτικής που υπηρέτησε ο Εκπαιδευτικός Όμιλος. * Τα παραμύθια της συλλογής αυτής εξηγούν με τον δικό τους τρόπο γιατί κάποια δέντρα είναι φυλλοβόλα και κάποια αειθαλή. Γιατί η γη γυρίζει αιώνια μαζί με το φεγγάρι. Πώς ένα μικρό κοράλλι έφτιαξε ένα κοραλλιογενές νησί στην τροπική θάλασσα. Αφηγούνται πώς ένα κουταβάκι έσωσε το αφεντικό του από έναν κλέφτη. Πώς ο Λάμπρος, που κινδύνευε να παγώσει στα χιόνια, σώθηκε από τον Ασπράκο, τον σκύλο του. Και πώς δύο αδέλφια, ο Μιχαλάκης και η Ζωή, κατάφεραν να μοιράσουν δίκαια το τελευταίο τους κουφέτο. Την ιστορία της βασιλοπούλας με την ατσαλένια καρδιά και την ιστορία της βασιλοπούλας, που κατάφερε να βρει τη χαμένη της καρδιά και να γίνει ευτυχισμένη. Την ιστορία του φοβητσιάρη ποντικού, που κατάφερε να μεταμορφωθεί σε λιοντάρι χωρίς όμως και να ξεπεράσει τον φόβο του, και την ιστορία της περήφανης σκνίπας, που ανταγωνιζόταν το λιοντάρι.