Η κόκκινη κότα και ο Προκόπης ο τεμπέλης

Ο Αλέξανδρος δεν πίστευε στ’ αυτιά του. Ήταν ο νικητής. Πετούσε από τη χαρά του που θα παντρευόταν την πεντάμορφη. Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, δώσ’ της κλότσο να γυρίσει, παραμύθι ν’ αρχινήσει. Μια φορά κι έναν καιρό... Και το παραμύθι αρχινά. Ήρωες, δράκοι, μάγισσες, μοίρες, ζώα που μιλάνε, βασιλιάδες, πριγκιποπούλες και ό,τι βάζει ο νους. Το παραμύθι όλα τα επιτρέπει. Δε βάζει φρένο στη φαντασία και στο όνειρο. Οι ήρωες μετά από πολλές περιπέτειες φτάνουν στον προορισμό τους σοφότεροι, καλύτεροι και ευτυχισμένοι.