Παιδαγωγική: από τους κοινούς τόπους στις έννοιες κλειδιά

Υπάρχουν κάποιοι «κοινοί τόποι» στην παιδαγωγική, κάποιες εκφράσεις που έχουν γίνει σλόγκαν, που χαίρουν ευρύτατης αποδοχής και κυριαρχούν στα μέσα και τον επίσημο εκπαιδευτικό λόγο. «Πρώτα ο μαθητής», «ενεργητική μάθηση», «σεβασμός στο παιδί», «εξατομίκευση», κ.ά. Αλλά αυτοί οι «κοινοί τόποι» σπάνια διασαφηνίζονται και τα σχετικά ερωτήματα συνήθως αποφεύγονται: πώς εμφανίστηκαν, πώς χρησιμοποιήθηκαν, ποιες διαφορές και ποιες ερμηνευτικές αποκλίσεις καλύπτουν; Τι σημαίνει «σέβομαι ένα παιδί»; Τι θα πει «να ενεργούν οι μαθήτριες»; Τι πρέπει να «εξατομικεύσουμε» στην εκπαίδευση και τη διδασκαλία;