Ελληνική οικονομία: Κρίσιμα ζητήματα οικονομικής πολιτικής

Τα κρίσιμα προβλήματα οικονομικής πολιτικής της Ελλάδας ήταν το αντικείμενο της διήμερης επιστημονικής συνάντησης που διεξάχθηκε στο Ναύπλιο στις 1 και 2 Ιουνίου του 2007. Κοινός παρονομαστής και αφετηρία των παρεμβάσεων που έγιναν στο διήμερο αυτό ήταν: - ο προσδιορισμός των πιο σημαντικών αδυναμιών (σε μακροοικονομικούς, αλλά και διαρθρωτικούς όρους) και των αιτίων των αδυναμιών αυτών, - η εμβάθυνση σε εξειδικευμένες επιδόσεις ή σχέσεις στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας (διεθνής ανταγωνιστικότητα του παραγωγικού συστήματος, ρόλος των ΜΜΕ, των διεθνών άμεσων επενδύσεων, της γνώσης και τεχνολογίας, το βιομηχανικό υπόβαθρο), αλλά και στο πεδίο των τιμών και του πληθωρισμού, των δημοσιονομικών μεγεθών και ανισορροπιών, - η ανάλυση των στοιχείων εκείνων του διεθνούς οικονομικού συστήματος που αποτελούν "καταναγκασμό" για την Ελλάδα, με την έννοια ότι εκφράζουν τάσεις και αλλαγές που επηρεάζουν τις οικονομικές εξελίξεις στη χώρα, αλλά δεν επηρεάζονται από εθνικές επιλογές τους, - οι κρατικές παρεμβάσεις με τις οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν η αδύναμη διεθνής ανταγωνιστικότητα, οι μακροοικονομικές ανισορροπίες και, τελικά, η μεγέθυνση, η ανάπτυξη και η σύγκλιση της οικονομίας προς το μέσο επίπεδο διαβίωσης στην Ε.Ε., και, συνολικότερα, - ορισμένοι από τους βασικούς παράγοντες η εξέλιξη των οποίων θα καθορίσει το μέλλον της ελληνικής οικονομίας στην επόμενη δεκαετία. Από τον Ιούνιο 2007 μέχρι την έκδοση του τόμου αυτού έχει μεσολαβήσει η κρίση στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές με αφετηρία τα δάνεια subprime, η ισχυρή περαιτέρω ανατίμηση του ευρώ, μια σημαντικότατη ανατίμηση του πετρελαίου, οι δυσμενείς προβλέψεις για τη διεθνή οικονομία και, στην Ελλάδα, η αναθεώρηση προς τα κάτω (τον Απρίλιο) των προβλέψεων για μια σειρά μακροοικονομικά μεγέθη της χώρας στη διάρκεια του 2008. Οι τρέχουσες αυτές εξελίξεις δεν σημαίνουν ότι ανατρέπονται οι προβληματισμοί και οι προτάσεις που διατυπώθηκαν, πολύ περισσότερο που αφορούν διαρθρωτικές σχέσεις και ισορροπίες, οι οποίες δεν είναι αποτέλεσμα συγκυριακών εξελίξεων. Όμως πρέπει να συνεκτιμήσει κανείς τις εξελίξεις αυτές, δεδομένου ότι μπορεί να δυσχεράνουν την άσκηση της πολιτικής ή να κάνουν αναγκαίο ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής για την επίτευξη των στόχων που τίθενται. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)