Ορθρινές ώρες

ΦΕΎΓΩ ΑΠ ΤΗ ΠΥΚΝΉ ΘΆΛΑΣΣΑ…ΣΤΟ ΜΆΤΙ ΤΟΥ ΑΝΈΜΟΥ ΖΩ…ΣΤΩΝ ΦΛΕΒΏΝ ΤΗΝ ΑΡΧΉ…ΌΠΟΥ ΣΒΉΝΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΎ.ΑΝΤΉΧΗΣΗ ΦΩΝΏΝ… ΚΙ ΉΛΙΟΥ ΔΙΆΘΛΑΣΗ…Η “ΘΥΣΊΑ” ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ ΚΑΛΆ ΚΡΑΤΕΊ…ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΛΗΜΑΦΉΜΑΤΑ…Ο ΝΟΥΣ ΕΜ- ΜΈΝΕΙ…ΦΤΆΝΕΙ ΝΑ ΟΣΦΡΑΝΘΕΊ…ΤΟΝ ΥΆΚΙΝΘΟ Ή ΤΗΝ ΑΝΕΜΏΝΗ…ΌΤΑΝ ΣΙΜΏΝΕΙ Η ΕΛΠΊΔΑ…ΕΛΛΕΒΟΡΟΙ… ΑΣΦΔΕΛΟΙ…ΤΙΣ ΑΙΣΘΉΣΕΙΣ ΚΕΝΤΟΎΝ…ΤΟ ΑΔΑΠΑΝΗΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΉΛΙΟΥ ΟΜΟΝΟΕΊ… ΔΙΑΣΧΊΣΕΙΣ.ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ..ΣΤΙΓΜΑΤΑ..ΕΙΔΩΛΑ ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΕΝΑ…ΛΕΞΕΙΣ ΣΤΑ ΧΕΊΛΗ…ΠΑΝΤΟΎ ΤΑ ΣΎΜΒΟΛΑ ΠΛΗΘΑΊΝΟΥΝ…ΤΡΙΣΟΛΒΙΑ…ΑΝΘΊΖΕΙ… ΚΑΡΠΊΖΕΙ Η ΖΩΉ…ΚΙ ΆΛΛΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΊΣΜΑΤΑ… ΟΙΚΕΙΏΣΕΙΣ…ΑΣ ΑΝΑΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΦΛΑΜΠΟΥΡΑ… ΑΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ…ΤΟΎΤΗ Η ΚΑΡΔΙΆ… ΚΑΡΤΕΡΕΊ…ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΊΡΙΑΣΜΆ ΤΗΣ…