Η στάση του πελαργού

Σύντομα κείμενα για την ποίηση, για ό,τι περιέχει και ό,τι την περιέχει. Μικροδοκίμια που δοκιμάζουν να σκεφτούν πάνω στη στροφή ενός δρόμου, μιας στιγμής, μιας εικόνας. Δοκιμάζουν και δοκιμάζονται να αρθρώσουν σε μια σύντομη βουτιά κατά βάθος και κατά πλάτος, όσο κρατάει μια αναπνοή ασκημένη σε μια ελεύθερη κατάδυση στις επιφάνειες, στα φαινόμενα και στους βυθούς τους. Επιχειρούν να πουν λίγα, υποβάλλοντας άλλα τόσα και κρατώντας στο περιθώριο πολλά περισσότερα. Η σκέψη προχωράει ίσα ίσα λίγα βήματα για να δώσει μορφή σε έναν λόγο είτε πάνω στις ίδιες τις λέξεις και τους σχηματισμούς τους, είτε πάνω στα πράγματα και την άλω που τα περιβάλλει, είτε στις κινήσεις και στις καταστάσεις. Εν ολίγοις η σκέψη είναι ποιητική, κατασκευάζει ενώ ξετυλίγεται. Και είναι όπως η στάση ενός πελαργού: η οριζόντια όταν πετάει με απλωμένες τις φτερούγες και βολιδοσκοπεί αλλά και η κάθετη όσο στοχάζεται εν ακινησία έχοντας πάντα ένα βλέμμα για τον ορίζοντα.