Όλα και μετά άλλα τόσα

Είχα να δω τον πατέρα μου έξι μήνες πριν πεθάνει. Δηλαδή είχα να τον δω 2 χρόνια να λέμε την αλήθεια, είχε γεράσει πολύ και δεν ήταν αυτός που ήταν, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ. Αλλά όμως το σώμα είχε ζεστασιά, ανέπνεε, τον αγκάλιαζα και είχε ζωή, όποτε πήγαινα, γιατί μένω και 2500 χλμ. μακρυά. Όταν πήγα στο Γραφείο Κηδειών να τον δω, άνοιξαν το ψυγείο, δεν άφησα τη μάνα μου να έρθει μέσα, πήγα μόνη μου, δική μου δουλειά ήταν. Η μάνα μου ήταν εκεί όταν πέθανε, εγώ δεν είχα κλείσει το θέμα. Και ήταν παγωμένος και ακίνητος. Μετέωρος. Χωρίς αυτό το ανεβοκατέβασμα του στήθους, χωρίς λίγη ζέστη. Δε θα έβγαινε ζεστασιά ξανά από μέσα του, θα ήταν για πάντα παγωμένος όπως εκείνη τη μέρα. Για κάποιο λόγο στο μυαλό μου ο Bowie τραγουδούσε Ground Control to Major Tom.