Σφήκα πνιγμένη στο σιρόπι

Οι λέξεις θέλουν να ταξιδεύουν. Βουτούν στη θάλασσα ή στον ουρανό, μπαίνουν στα βαγόνια του τρένου και στα λεωφορεία της γραμμής. Οι λέξεις δεν κλείνονται στα συρτάρια της ψυχής. Δραπετεύουν μία μία ή όλες μαζί και φτιάχνουν το δικό τους κόσμο, έξω, στην ελευθερία. Βγαίνουν από την δική σου ψυχή και κάνουν περαντζάδα σε όποια πόρτα βρουν ανοιχτή. Όλες μαζί κεντούν ιστορίες, ζωγραφίζουν τόπους, υφαίνουν το μέσα μας. Κάθονται σε αυλές και μπαλκόνια, μπαίνουν σε σπίτια που τις περιμένουν. Οι λέξεις με έβγαλαν στο φως...