Ο πίθηκος Ξουθ ή τα ήθη του αιώνος

Ο Πίθηκος Ξουθ είναι ένα μυθιστόρημα σε 17 κεφάλαια και πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό Αποθήκη των Ωφελίμων και Τερπνών Γνώσεων το 1848. Θεωρείται ως το πρώτο νεοελληνικό μυθιστόρημα σε συνέχειες. Μάλιστα, στο τέλος του τελευταίου κεφαλαίου, όπως και στα προηγούμενα, εμφανίζεται η λέξη «ακολουθεί». Ωστόσο, δεν αφήνει στον αναγνώστη την αίσθηση ότι το έργο είναι ημιτελές. Η αφήγηση αρχίζει το 1844. Ο Καλλίστρατος Ευγενίδης επιστρέφοντας στην Αθήνα μετά από περιηγήσεις ανά την Ευρώπη, φέρνει μαζί του τον πίθηκο Ξουθ και του αναθέτει καθήκοντα θαλαμηπόλου. Μια μέρα, όταν κατά την απουσία του κυρίου του προσπαθεί να ξυριστεί με τα πολύτιμα ξυράφια του, εκείνος επιστρέφει απροειδοποίητα. Ο Ξουθ βλέποντάς τον ξαφνικά αιφνιδιάζεται, τα ξυράφια πέφτουν και σπάζουν και ο κύριός του τον ξυλοκοπεί με μανία. Μάλιστα ετοιμάζεται να τον σκοτώσει με το ξίφος του όταν ο Ξουθ αρχίζει να μιλάει.