Ποιός σκότωσε τον αγγελιαφόρο;

Την 16η Φεβρουαρίου 1391 μ.Χ. ο αυτοκράτωρ Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος πεθαίνει στην Κωνσταντινούπολη. Ο μεγαλύτερος επιζών γιος του και πιθανός διάδοχος, ο Μανουήλ, δεν βρίσκεται, όμως, στη Βασιλεύουσα. Βρίσκεται στην Προύσα, «φιλοξενούμενος» στην οθωμανική αυλή (δηλαδή, ουσιαστικά, ως όμηρος), του σουλτάνου Βαγιαζήτ Α΄. Πώς θα γίνει, να ειδοποιηθεί γρήγορα ο Μανουήλ, ώστε να βρει έγκαιρα τον τρόπο να διαφύγει και να σπεύσει να αναλάβει τα αυτοκρατορικά καθήκοντά του, πριν το καταρρακωμένο κράτος —που αγωνιά για την επιβίωση— γνωρίσει ένα ολέθριο κενό εξουσίας; Δύο μαντατοφόροι στέλνονται κρυφά από την Κωνσταντινούπολη προς την Προύσα (και ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον, από δύο διαφορετικές οδούς). Τον έναν τον στέλνει ο μυθιστορηματικός πρωταγωνιστής μας, ο Προκόπιος Νέβινος, πριν καν αποβιώσει ο αυτοκράτωρ Ιωάννης Ε΄. Τον άλλον τον στέλνει προς τον Μανουήλ η ίδια η μητέρα του, η αυτοκράτειρα Ελένη Καντακουζηνή, τα ξημερώματα της 16ης Φεβρουαρίου. Όμως, αυτός ο δεύτερος δολοφονείται καθ’ οδόν, στην παραθαλάσσια μικρασιατική πόλη Τρίγλεια. Άρα κάποιος (ή κάποιοι) δεν θέλει (ή δεν θέλουν) να ειδοποιηθεί ο Μανουήλ. Στον πρωταγωνιστή μας Προκόπιο πέφτει η ευθύνη να βρει, εκτός από τον πραγματικό φονιά, και τον ηγεμόνα που πιθανότατα έδωσε την εντολή, καθώς θα επωφελείτο από τη μη άνοδο του Μανουήλ στον αυτοκρατορικό θρόνο. Έτσι ο Προκόπιος και ο πάντα απαραίτητος βοηθός του (και πρώτος εξάδελφός του), Αθανάσιος Βελεγιζίτης, θα οδηγηθούν σε περιπετειώδεις και επικίνδυνες έρευνες, από την τουρκοκρατημένη Τρίγλεια έως την ελάχιστα γνωστή Περατεία, στην κλιματικά αφιλόξενη Κριμαία, όπου οι κυρίαρχες δυνάμεις είναι η μογγολική Χρυσή Ορδή και οι Γενοβέζοι. Το μυθιστόρημα με την πλοκή και την αινιγματοειδή εξέλιξή του, μας καταβυθίζει στο κλίμα και την παρακμιακή ατμόσφαιρα μιας εποχής, περίπου εξήντα χρόνια πριν από την Άλωση και την τελική πτώση…