Αλμυρό μετάξι

«Πού είναι το λαμπρό φως του Αιγαίου που μου λέγατε, κύριε Μίκλος; Πού είναι οι άνθρωποι που είπατε ότι όλο γελούν; Πού είναι;» «Τους ξέχασε και ο ήλιος, Δεύτερε. Ίσως για αυτό έστειλε εμάς. Είδε τη σημαία και σου λέει: Ήλιο έχουν στη σημαία τους αυτοί, για να τους στείλω μέσα στους καπνούς να δούμε ποιος θα νικήσει.» «Και ποιος θα νικήσει, κύριε Μίκλος απ’ αυτό; Ποιος νικά εδώ;» Ένα ιαπωνικό μικρό εμπορικό περνά πάση δυνάμει ανάμεσα από τα πελώρια αγκυροβολημένα στη ράδα θωρηκτά και πολεμικά πλοία που απλά κοιτούν ως επιτήδειοι ουδέτεροι. Πόσο ουδέτερος μπορείς να μείνεις μπροστά σε αυτήν την ύβρη; Δεν τους πρέπει το «ουδέτερος», αλλά το συνένοχος. Το μικρό εμπορικό με τη σημαία του ανατέλλοντος ήλιου φαντάζει τώρα τεράστιο ανάμεσά τους περνώντας μόλις λίγες οργιές απ’ τα δεκάδες πυροβόλα που γέρνουν και αυτά από σεβασμό. Οι ναύτες του S/S Tokei Maru σπέρνοντας μετάξια στην αλμυρή θάλασσα, με μια κίνηση έσπειραν και αφλογιστία σε τακτικές, χάρτες και κανόνια. Ο ήλιος σήμερα ανέτειλε κάτω απ’ τους καπνούς πάνω σε μια μικρή λευκή σημαία.