Η αρπαγή του φεγγαριού

Απόψε μίσεψε ο Ταΰγετος. Μάζεψε τις κορφές του, τα ελατό πεύκα του, τα χωριά που ήταν φυτεμένα στις πλαγιές του, όσα ζωντανά είχαν απομείνει κι έφυγε. Η ώρα ήταν τέσσερις με πέντε, ξημερώματα. Όλα έγιναν αθόρυβα και ξαφνικά. Κανένας δεν πήρε χαμπάρι τίποτα εκείνη τη στιγμή. να μετανοήσουμε, να πέσουμε στα γόνατα και να ζητήσουμε συγχώρεση για τα κρίματά μας». Ο Κώστας με το ψιλικατζίδικο, που καταγινόταν με το διάβασμα βιβλίων για ανεξήγητα φαινόμενα, αποφάνθηκε: «Είναι φως φανάρι δουλειά των εξωγήινων. Απήγαγαν το βουνό για να το μεταφέρουν στο μακρινό τους άστρο.