Βαριά βινύλια πάνω σε μια κονσόλα

Σταμάτησε το σχολείο στην Α΄ Γυμνασίου. Ποτέ δεν του άρεσε το πρωινό ξύπνημα. Από μικρό παιδί τον γοήτευαν τα κουμπιά και τα βύσματα, τα μπερδεμένα καλώδια και η δυνατή μουσική. «Θα γίνω ηλεκτρονικός!» έλεγε. Στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’70, σε μια δύσκολη χρονικά εποχή, γεμάτη περιορισμούς και απαγορεύσεις, ο Δημοσθένης αντιστέκεται σε οτιδήποτε τον εγκλωβίζει διεκδικώντας την ελευθερία του. Βρίσκει πάντα τρόπους να επιβιώνει, είτε ως έφηβος που καλείται να σηκώσει στους ώμους του το βαρύ βιοποριστικό φορτίο της οικογένειάς του είτε ως ΕΛΔΥΚάριος φαντάρος στην Κύπρο το ΄74, αλλά και ως ερωτευμένος νέος που χάνει τα πάντα λίγο πριν αγγίξει την απόλυτη ευτυχία. Οι ανατροπές κυριαρχούν στη ζωή του, με πρόσωπα που έρχονται και φεύγουν, άλλοτε αρμονικά κι άλλοτε βίαια. Και η μουσική είναι αυτή που τον συντροφεύει σ’ αυτό το ταξίδι. Το φάρμακό του, το καταφύγιό του.