Το Χαλάνδρι που γνώρισα

Ετούτες οι δεκαενιά ιστορίες μας θυμίζουν τα χαλικάκια που σκόρπιζαν πίσω τους εκείνα τα παιδιά του παραμυθιού για να μη χάσουν το δρόμο... Στεκόμαστε για λίγο, ρίχνουμε μια ματιά μονάχα πίσω, σ' αυτά τα πενήντα χρόνια, και προχωράμε. Σίγουροι πως θα συναντηθούμε ξανά για να γιορτάσουμε, στην επόμενη στροφή, με κάποια άλλη αφορμή... Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομή που έχουμε μοιραστεί, οι εικόνες που την έχουν σημαδέψει. Οι εικόνες που σώζονται ανεξίτηλες στα μάτια των φίλων που έρχονται να γιορτάσουν μαζί μας... Το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να περιμένει κανείς. Το μοναδικό όφελος στο οποίο θα μπορούσε να προσβλέπει. Γι' αυτό και τα έσοδα της έκδοσης αυτής θα διατεθούν στο "Χαμόγελο του Παιδιού"...