Στον αστερισμό του Άρη

Ήταν μια νύχτα του 2012. Είχα πάει στο κρεβάτι μου, μετά από μια κουραστική μέρα, να ξαπλώσω. Μόλις είχα πέσει ένα τηλεφώνημα αρκετά ανησυχητικό -δεν θα το αναφέρω για πολλούς λόγους- με έκανε να σηκωθώ γιατί δεν μπορούσα πια να μείνω ήσυχος και ξαπλωμένος. Ντύνομαι, μπαίνω στο αμάξι και σταματάω έξω από ένα Bar να πιω ένα δυο ποτά μήπως και καθαρίσει λιγάκι το μυαλό μου. Επιστρέφω στο σπίτι γύρω στις δύο την νύχτα. Πέφτω για να κοιμηθώ, αλλά δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Τότε σηκώθηκα και έλαβα την απόφαση να γράψω μερικά από εκείνα τα στοιχειωμένα που με βασάνιζαν στριφογυρίζοντας στο μυαλό μου για αρκετά χρόνια. Ο αναγνώστης διαβάζοντας θα με νιώσει, θα με καταλάβει.