Ευρίπου οι ακατάληπτες παλίρροιες...

[...] Αυτή τη Χαλκίδα φιλοδοξεί να σκιαγραφήσει τούτο το λεύκωμα. Τη Χαλκίδα κοιταγμένη μέσα από νεοελληνικά λογοτεχνικά κείμενα, παλιότερα και σύγχρονα, που παρακολουθούν την πόλη στο αμετακίνητο ταξίδι της μέσα στο χρόνο. Είναι δηλαδή μια ανθολογία κειμένων για τη Χαλκίδα. Ο υπότιτλός της ακριβολογεί: "Η Χαλκίδα στη λογοτεχνία". Όχι "Η λογοτεχνία στη Χαλκίδα". Άλλο κεφάλαιο ετούτο, μεγάλο και σημαντικό, όμως άλλο. "Η Χαλκίδα στη λογοτεχνία" είναι από μόνο του ένα τεράστιο θέμα. Θα ήταν αδιανόητη η εξάντλησή του σε ένα λεύκωμα. Αναζητήσαμε λοιπόν κείμενα που να μπορούν να συνυπάρξουν λειτουργικά στην προσπάθεια για αναπαράσταση της ψυχής της πόλης, κείμενα που έχουν ταξιδέψει τη Χαλκίδα και την έχουν καλοσυστήσει ή θα μπορούσαν να τη συστήσουν στον πανελλήνιο κοινό. Και πάλι όμως το εγχείρημα φάνταζε γιγαντιαίο και η υλική πραγμάτωσή του προβλεπόταν ογκωδέστατη. Αποφασίσαμε λοιπόν να μείνουμε στην πεζογραφία, επειδή θεωρήσαμε ότι αυτή καθρεφτίζει αντιπροσωπευτικότερα την πόλη, και περιοριστήκαμε σε ελάχιστα ποιήματα, ειδικά επιλεγμένα, για να διανθίσουν ποιητικά το εγχείρημα, με ονόματα που σφράγισαν τη λογοτεχνική Χαλκίδα. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)