"Το μεγάλο μεσημέρι": Nietzsche, "Ζαρατούστρας". "Το ολόρθο μεσημέρι": Καζαντζάκης, "Οδύσσεια"

Στην ασχολία μου με τον Νίτσε οδηγήθηκα ύστερα από είκοσι πέντε χρόνια μελέτης της "Οδύσσειας" του Νίκου Καζαντζάκη. "Αν η Οδύσσειά μου δεν αξίζει δεν έκανα τίποτε" υποστηρίζει ο μεγάλος έλληνας συγγραφέας. Και όμως εκτός από τον Π. Πρεβελάκη κανείς άλλος δεν τίμησε τον Καζαντζάκη. Η "Ιδανική πολιτεία", "Το μέγα ρόδο" και "Ο συμπαντικός χορός" είναι τα τρία βιβλία μου πάνω στην "Οδύσσεια". Το τέταρτο βιβλίο είναι "Το μεσημέρι", το "Μεγάλο μεσημέρι" και το "Ολόρθο μεσημέρι". Ο Καζαντζάκης αποκαλεί τον Νίτσε "αδελφό". Έχει μεταφράσει τον "Ζαρατούστρα". Ο μηδενιστικός στοχασμός του Νίτσε επηρέασε τον Καζαντζάκη (πρβλ. "Greek Islands", Lonely Planet publications). Αιμιλία Κονιδάρη - Φάβη