Res

Η εποχή που ζούμε είναι εξοντωτικά καταπιεστική για την ανθρώπινη διάνοια. Το έχουν πει φιλόσοφοι ποιητές, ανθρωπολόγοι. Το έχουν προβλέψει μέσα από τα γραπτά τους εδώ και δεκαετίες, μέσα από κείμενα φιλοσοφικά, πολιτικά, θεατρικά, ποιητικά. Όλες αυτές οι λέξεις όμως δε φτάνουν, δε αρκούν για να αλλάξουν τίποτα. Τα πράγματα συνεχίζουν να εξελίσσονται προς την κατεύθυνση της απανθρωποποίησης του ανθρώπου, της αποπροσωποποίησής του. Ο άνθρωπος, ονόματι «Εγώ απλώς», σφυροκοπείται σαν μπαλάκι του πινγκ πονγκ από το ένα στερεότυπο στο άλλο, με στόχο τη χρησιμοποίησή του ως προϊόν προς πώληση, ενώ εκείνος νομίζει ότι θα είναι ο πωλητής. Έτσι οδηγείται μαζί με τους θεατές -συμμετέχοντες στην Αποπραγματοποίησή του- και γίνεται RES (πράγμα), συνδέοντας το μεταμπρεχτικό παιχνίδι με τη Ρωμαϊκή Ιστορία και το βλέμμα πάνω της που είναι γνωστό σε μας από τον υπέροχο κομικογράφο Gochinny Ομοίως με τον «Εγώ Απλώς», ένα έργο θεατρικό αναζητά κάθε φορά την δυνατότητα πραγμάτωσης και ουδόλως αποπραγμάτωσής του, επάνω στη σκηνή, που είναι και ο χώρος, όπου πραγματικά δοκιμάζονται οι σκηνικές ιδέες . Υπό αυτήν την έννοια και το ίδιο το θεατρικό κείμενο βρίσκεται εκδιδόμενο στην ίδια θέση με τον κεντρικό ήρωά του. Συνεπώς χρειάζεται τη φροντίδα και τη θετική ενέργεια όσων επιθυμούμε τουλάχιστον να αντισταθούμε κατά το δυνατόν στην διαδικασία Αποπραγματοποίησης των «Εγώ Απλώς», αποπροσωποποίησης των ανθρώπων και εν τέλει απανθρωποποίησης της κοινωνίας μας .