Λεξικόν της βυζαντινής μουσικής

Με ιερή συγκίνηση και αίσθημα μεγάλης τιμής ο "Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ιεροψαλτών Ρωμανός ο Μελωδός και Ιωάννης ο Δαμασκηνός" φέρει στη δημοσιότητα και προσφέρει στον κόσμο των τεχνών και των Γραμμάτων και ιδιαίτερα της Μουσικής της Εκκλησίας μας -της Βυζαντινής- το έως τώρα αδημοσίευτο σύγγραμμα του άρχοντα Μεγάλου Πρωτεκδίκου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, αείμνηστου (+ 1938) Γεωργίου Ι. Παπαδοπούλου: το "Λεξικόν της βυζαντινής μουσικής". Είναι οικείον σε μας τους Υμνωδούς της Εκκλησίας μας το όνομα του αξιωματούχου τούτου της Μ. Χ. Εκκλησίας. Εκτός από τις πολύτιμες και πολυειδείς άλλες υπηρεσίες του προς την Μητέρα Εκκλησία και το Γένος, για τις οποίες και τιμήθηκε εν ζωή με υψηλές και από πολλές πλευρές διακρίσεις, ανεκτίμητη υπήρξε η εισφορά του και στην λατρευτική μας Μουσική - την Βυζαντινή. Από επιφανείς μουσικολόγους -όπως ο γερμανός R. Westphal- έχει αποκληθεί Ηρόδοτος της Βυζαντινής Μουσικής. Η "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τον μνημονεύει ως τον πρώτο και μοναδικό ιστοριοδίφη αυτής της τέχνης· τα δε βιβλία του "Συμβολαί εις την ιστορίαν της εκκλησιαστικής ημών Μουσικής", που εκδόθηκε το 1880 και το εν συνεχεία (1910) "Ιστορική Επισκόπησις της Βυζ. Εκκλ. Μουσικής", υπήρξαν τα πρώτα συγγράμματα για την ιερή αυτή τέχνη και σ' αυτά καταφεύγουν όσοι θέλουν να αντλήσουν πληροφορίες και σ' αυτά παραπέμπουν όσα μεταγενέστερα άλλα, για το ίδιο θέμα, από φιλόπονους άλλους φιλίστορες, έχουν γραφεί. Η δημοσίευση του παρόντος βιβλίου επρόκειτο να γίνει από τον ίδιο τον συγγραφέα, ο οποίος, μάλιστα, είχε προαναγγείλει την έκδοση καλώντας σε εγγραφή συνδρομητών. Αλλά, ο μετά από λίγους μήνες (18 Αύγ. 1938) θάνατός του εματαίωσε την εκτύπωση. Η προαναγγελία, με ημερομηνία 1 Απριλίου 1938, εκυκλοφόρησε ευρύτατα, τυπωμένη σε εκλεκτό χαρτί με διακοσμημένο ολόπλευρο πλαίσιο. Αξίζει να μεταφέραμε χαρακτηριστικά τμήματά της. Έγραφε (σε άπταιστη καθαρεύουσα) ο αείμνηστος Γεώργιος Ι. Παπαδόπουλος. Τα χειρόγραφα του βιβλίου εκληρονόμησεν η κόρη του συγγραφέως κυρία Μαρίκα Ευστρατιάδου, από την οποία και τα απέκτησεν ο Σύνδεσμός μας για να τα δημοσιεύσει με δική του δαπάνη και για λογαριασμό του. Από τη θέση αυτή επαναλαμβάναμε τις θερμές ευχαριστίες μας προς την ευγενική κυρία, διαβεβαιώνοντας την ότι ο κόσμος της Εκκλησίας μας και των Ιεροψαλτών ιδιαιτέρως, θα εκτιμήσουν τόσο την ευγενή χειρονομία της όσο και την ανεκτίμητη αξία του έργου του σεβαστού και μεγάλου πατέρα της. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)