Το μυστήριον της μετανοίας και της εξομολογήσεως

1. Αποτελεί βασικόν και θεμελιώδες και αναλλοίωτον δόγμα του θείου Μυστηρίου της Μετανοίας και της Ιεράς Εξομολογήσεως ότι ουδεμία αμαρτία είναι ασυγχώρητος από την άπειρον και παντοδύναμον και Πατρικήν ευσπλαχνικήν αγάπην του Θεού, διότι τότε καταργείται η παντοδυναμία Αυτού. Εκτός αν ο εξομολογούμενος αμαρτωλός προσέρχεται εις τον εξομολόγον προς εξομολόγησιν άνευ της πίστεως, της ταπεινώσεως, της συντριβής και της επιγνώσεως της αμαρτωλότητός του, διότι τότε πρόκειται περί πωρωμένου υποκριτού ανθρώπου, ο οποίος φέρει την αμαρτίαν "της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος", οπότε η αμαρτία αύτη μένει ασυγχώρητος εξ αιτίας της πνευματικής νεκρώσεως και της αμετανοησίας του αμαρτωλού αυτού ανθρώπου. 2. Η υψηλοτέρα και πνευματικωτέρα μετάνοια είναι εκείνη, η οποία γίνεται κυρίως, διότι ελυπήσαμεν δια των αμαρτιών μας τον Πατέρα δημιουργόν μας Θεόν, επεριφρονήσαμεν την σταυρικήν αγάπην Αυτού· και δεύτερη έρχεται η μετάνοια, η οποία γίνεται δια να απαλλαχθώμεν από τον φοβερόν έλεγχον της συνειδήσεώς μας και την καταδίκην μας, κατά την Δευτέραν Παρουσίαν του Ιησού Χριστού, ένεκεν των εκουσίων ή ακουσίων αμαρτιών μας. 3. Σημασία έχει ο τρόπος και όχι ο χρόνος της μετανοίας.