Κοινωνία, πολιτισμός και διακυβέρνηση στο Βενετικό κράτος της θάλασσας

Φιλοδοξία του βιβλίου είναι να αποτελέσει επίτομη και συνάμα περιεκτική επισκόπηση της κοινωνίας και του πολιτισμού που παρήχθησαν κατά την αυγή των νεότερων χρόνων σε μια ιδιάζουσα ζώνη του βενετικού αποικιακού Κράτους της Θάλασσας στην ανατολική Μεσόγειο, σ' εκείνον της Κύπρου· μιας ηπείρου σε μικρογραφία, όπου η Ανατολή και η Δύση απαντώνται και συγκρούονται εδώ και χιλιάδες χρόνια? ενός εμπορείου του αλατιού, της ζάχαρης, του κρασιού, των δημητριακών, του ελαιόλαδου, του μελιού, του βαμβακιού, του κανναβιού, της ζαφοράς, των κοραλλιών, των αμπελοπουλιών, της ξυλείας για τη ναυπηγική, της πορσελάνης, των αρωμάτων, των πολυτελών υφασμάτων -των καμιλό, των samiti και των camacadi- και των εξωτικών αγαθών της άπω Ανατολής· ενός χωνευτηρίου των εθνοτικών και πολιτισμικών συνυπάρξεων και αλληλεπιδράσεων -με πιο αδιάσειστα τεκμήρια τα έργα της "κυπροαναγεννησιακής" ζωγραφικής, τα αριστουργήματα της ιταλικής στρατιωτικής αρχιτεκτονικής, τα πετραρχίζοντα ερωτικά ποιήματα, την αξιόλογη ιστοριογραφική παραγωγή στην ιταλική γλώσσα ή ακόμη και την πρόσληψη των ιδεών της Μεταρρύθμισης-, αλλά και του φεουδαρχισμού, της δουλοπαροικίας, των έντονων κοινωνικών αντιθέσεων, των επαναστατικών δράσεων και των συνωμοτικών κινήσεων. Ο συγγραφέας επιχειρεί να ξαναζωντανέψει αυτόν τον κόσμο της εποχής της βενετικής κυριαρχίας διερευνώντας ενδελεχώς τις πολιτικές, θεσμικές, κοινωνικές και οικονομικές αναδιαρθρώσεις που επιβλήθηκαν στο νησί, τις στοχεύσεις και τον βαθμό επιτυχίας του βενετικού εγχειρήματος, τις επιπτώσεις του στις ποικίλες εκφάνσεις του βίου και της καθημερινότητας όλων των επιμέρους στρωμάτων της τοπικής κοινωνίας, τη «γλώσσα» της εξουσίας των Βενετών διοικούντων, τα «κοσμοείδωλα» και τους τρόπους αντίστασης των διοικούμενων, το είδος και το εύρος των συγκλίσεων και ωσμώσεων ανάμεσα στις δύο πλευρές. Βασική θέση του βιβλίου είναι πως η έγκυρη ανάγνωση του αφηγήματος αυτού προϋποθέτει την αποδοχή της ιστορικότητας των φαινομένων και την παράλληλη απόρριψη των μεθοδολογικών εργαλείων εθνικιστικών ιστοριογραφικών παραδόσεων, αλλά και τοπικιστικών ιστοριογραφικών προσεγγίσεων, αυτόνομων, δηλαδή, εξιστορήσεων της ιστορίας ενός τόπου, ανεξάρτητα από την ιστορία της αυτοκρατορίας-Repubblica στην οποία ήταν ενσωματωμένος.