Ανεστορούμαι... να σας πω...

...Αν θα θέλαμε να χαρακτηρίσουμε με λίγα λόγια το χτίρι που απαρτίζει το πνευματικό και καλλιτεχνικό έργο του Αντώνη Κουκλινού λέξεις από τις κρητικές στράτες της παράδοσης θα ξεδιαλέγαμε. Όπως Αρχοντιά, Πρεπιά, Λεβεντιά, Ανθρωπιά, Φιλοξενία, Περηφάνια, Ντομπροσύνη, Ευγένεια, Αγάπη, Σεμνότητα, μα και Δύναμη και Παλληκαριά. Αυτές που κράτησαν ορθή την Κρητική Ψυχή στον αιώνα…. Γιάννης Νιωτάκης Λογοτέχνης – Επίτιμος Πρόεδρος Αδελφότητας Κρητών Ρόδου ...Σε κάθε διήγημα η έμφαση δίνεται στην ανθρώπινη εμπειρία, στις σχέσεις, την αγάπη, την θαλπωρή δημιουργώντας έτσι, έναν διάλογο με το παρελθόν και το παρόν. Καθώς στρέφουμε τις σελίδες, η Κρήτη ζωντανεύει μπροστά μας. Ο αναγνώστης ανακαλύπτει τις ζωές, τα πάθη των χαρακτήρων, καθώς και τα βιώματα που τους πλαισιώνουν. Αποκαλύπτεται μια νέα πτυχή της Κρητικής πραγματικότητας, συνδέοντας τον αναγνώστη με τον πλούτο του λαϊκού πολιτισμού... Γιώργος Κυπριωτάκης ...Έτσι και τον Αντώνη Κουκλινό, τονε κανάκισε η λαλιά μας, τον έβαλε στη ποδιά της, τονε νανούρισε και τον ανάθρεψε. Κι όταν πια φούσκωσε μέσα του η φλόγα της έκφρασης, τηνε πήρε και την απόθεσε με ιερότητα μέσα σε τούτο το βιβλίο, αμάλαγη, με τα αρχαία της στολίδια και τα απέριττα ξόμπλια της, με τις μυρωδιές της, τους ήχους της και τη λιτή ομορφιά της. Δύσκολο έργο για τον καθένα, μα για τον Αντώνη εύκολο σαν την αναπνιά κι ο σεβασμός του στη λαλιά μας δεδομένος. Μάνα του είναι, αρνείται κιανείς τη μάνα του; Λουκαδάκης Νίκος (Δαφνιανός)