Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα 2004

Το 2004 υπήρξε αναμφισβήτητα μια πυκνή σε γεγονότα χρονιά, που ανέδειξε, εκτός των άλλων, ορισμένα κρίσιμα συμπτώματα καθυστέρησης του πολιτικού και επιστημονικού περιβάλλοντος, αλλά και του κυρίαρχου επιστημονικού επικοινωνιακού συστήματος της χώρας. Τρία είναι τα σημαντικότερα ζητήματα που αναδεικνύονται στο συγκεκριμένο πεδίο: 1. Η "επικοινωνιακή πολιτική" δεν είναι δυνατόν να επικυριαρχήσει στις κοινωνικές ανάγκες και στους διαμορφωμένους σε βάθος χρόνου πολιτικούς συσχετισμούς. Ακόμα περισσότερο, είναι αδύνατον ο εντυπωσιασμός και η προπαγάνδα να κυριαρχήσουν πάνω στην ουσία της πολιτικής και της κοινωνικής ανάλυσης. 2. Η προεκλογική περίοδος επέφερε σημαντικό πλήγμα στην αξιοπιστία των περισσοτέρων εταιρειών δημοσκοπήσεων και έδειξε τα όρια της παραγόμενης έως σήμερα "ιδιωτικής δημοσκόπησης". 3. Το επικοινωνιακό σύστημα έχει επιβάλει ένα είδος "έρευνας" που έφθασε πλέον στα όρια του. Το είδος αυτό είναι ανεπαρκές, τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην ανάλυση δεδομένων. Για το λόγο αυτό δεν μπορεί πλέον κανείς να παρακολουθήσει συστηματικά τις τάσεις της ελληνικής κοινωνίας. Ο φετινός τόμος της VPRC επιχειρεί να απαντήσει στα παρα-πάνω ανοικτά ζητήματα. Στα 16 άρθρα του τόμου παρουσιάζονται και αναλύονται οι δομικές τάσεις του πολιτικού και κομματικού συστήματος, η εκτίμηση των οποίων είναι χρήσιμη, τόσο για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος όσο και για την εκτίμηση των τάσεων που το διαπερνούν και που, πιθανώς, θα εκδηλωθούν μελλοντικά. Επίσης, παρουσιάζονται και αναλύονται συγκεκριμένα κοινωνικά θεματικά πεδία, τα οποία προσφέρουν σημαντικό γνωστικό υλικό για "αφανείς" πολλές φορές διαστάσεις της ελληνικής κοινωνίας. Στο πρώτο μέρος του τόμου παρουσιάζονται και αναλύονται έρευνες που αφορούν στις εκλογές του 2004, στις ιδεολογικές, πολιτικές και πολιτικές συντεταγμένες των ελληνικών κομμάτων σε σχέση με το "μεσαίο" χώρο, στους μετασχηματισμούς και διαφοροποιήσεις του ΠΑΣΟΚ, στο ΛΑΟΣ και στο χώρο της άκρας δεξιάς, στο λαϊκισμό της δεξιάς, στη διάκριση Αριστεράς/Δεξιάς και τέλος παρουσιάζεται μια μέθοδος εκτίμησης της κατανομής των βουλευτικών εδρών. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζονται έρευνες για: τη δομή του ελληνικού νοικοκυριού, τα άτομα με αναπηρία, την καταγεγραμμένη ανεργία, τα συνδικάτα και τις εργασιακές σχέσεις, τους δικηγόρους, την εταιρική κοινωνική ευθύνη, τα χαρακτηριστικά των α-ποφοίτων των ΑΕΙ και ΤΕΙ, την αρχιτεκτονική. Έκδοση ιδιαίτερα επιμελημένη, με ελληνόγλωσσο και ξενόγλωσσο ευρετήριο ονομάτων.