Η ρουφήχτρα

«Ένας φέρελπις ποιητής, από τη στόφα των “καταραμένων”, κλέβεται με την καλή του –μια νεαρή, άβγαλτη αστή– και καταλήγουν από την Μπογοτά στις αχανείς και σκληρές πεδιάδες της Κολομβίας. Όταν του την κλέβει, με τη σειρά του, ένας στυγνός κι επικίνδυνος εκμεταλλευτής εργατών και γυναικών, θα ακολουθήσει τα ίχνη τους στα βάθη της ζούγκλας του Αμαζονίου, με σκοπό την εκδίκηση αλλά με αποτελέσματα άκρως απρόβλεπτα… Περιπετειώδες ρομαντικό οδοιπορικό, τυπικά λατινοαμερικάνικο μυθιστόρημα «της γης» ή «της αυτοχθονίας», έργο κοινωνικής καταγγελίας (επίκαιρο έναν αιώνα μετά τη συγγραφή του), ψυχολογικό μυθιστόρημα: το κλασικό –όσο και «cult»– έργο του José Eustasio Rivera προσφέρεται σε πολλές αναγνώσεις, αναδεικνύοντας σε ρουφήχτρα ψυχών και ζωών τη μεγαλειώδη κι ανελέητη ζούγκλα, την κοινωνική φαυλότητα, την ίδια τη μικρότητα και την ανεπάρκεια του ανθρώπου, με όλες τις αδυναμίες και τα πάθη του».