Judy Garland

Μια ντίβα… μια έντονη ζωή… μεταξύ ονείρου και παράλογου, η παρουσία στη μεγάλη οθόνη, η πραγματικότητα, τα γεγονότα που σε σημαδεύουν, 16 σκηνές και ένας επίλογος, τα παιδικά χρόνια, η Marsha, αγρυπνώντας ένα νεκρό σώμα… χωρίς την παρουσία του, οι τύψεις για τον πατέρα που δεν πρόλαβε να ξεπροβοδίσει… το παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ…. Οι χαμένες αγκαλιές, η ψυχιατρική κλινική, οι ταινίες της, ο Μάγος του ΟΖ, η εμφάνιση της Marcha, ο Τοτό… το είδωλο… το ψυχρό μικρόφωνο που ζωντανεύει που αποκτά δική του φωνή που ξεκινά ο διάλογος μεταξύ τους… το γλυκό αργοψήνεται… η τούρτα που θα έχει τα αποτυπώματα παιδικών δοντιών, το λαμπερό θλιμμένο της άστρο της Judy, αυτός είναι ο Ozkar Galán το κείμενο δεν είναι «απογραφικό», ούτε «απολογητικό» αλλά δημιουργήθηκε «με αφορμή την Judy» και είναι αυτό το στοιχείο που στοιχειώνει το θεατρικό έργο. Η πρωταγωνίστρια είναι αυτή που βάζει τα όρια… που μεταμορφώνεται… που αφηγείται… που παίρνει διάφορα «πρόσωπα» όχι μόνη της, με τα σκηνικά και τα προσωπικά αντικείμενα που υπάρχουν στο σκηνικό χώρο… Η ηθοποιός πλάθει πάνω στη σκηνή έναν άλλο χαρακτήρα «εύθραυστο» μα συνάμα και «θηλυκό» και είναι τότε που ένας τρίτος χαρακτήρας εμφανίζεται… «ο ομοφυλόφιλος» που έχει σαν πρότυπο την Judy… που λειτουργεί ως Judy… μια άλλη Judy, περασμένη από την προσωπικότητά του… από τη ματιά του. Και όλα αυτά στριφογυρίζονται και αναμοχλεύονται στο σώμα, στις κινήσεις και στον λόγο της ηθοποιού… στη χροιά της φωνής της, στο επιτηδευμένο νεύμα, στη γεμάτη νόημα σιωπή… Παράλληλα είναι ένα κείμενο που δίνει την δυνατότητα στον σκηνοθέτη και τον ηθοποιό να δημιουργήσουν μια σκηνική υπέρβαση. Η ηθοποιός μετατρέπεται σε μούσα, δέσμια στην ίδια της τη μοίρα, ακρωτηριασμένη από τη χλιδή του Λιονταριού που βρυχάται… ο Μάγιερ που την καθοδηγεί… Η Judy, αποτελεί το δεύτερο έργο μιας γυναικείας τριλογίας που άνοιξε με «Το σπουργιτάκι» την Εντίτ Πιάθ, που ακολούθησε μια αντρική τριλογία όπου κύρια πρόσωπα είναι ο Αρτώ, ο ισπανός λόγιος Ουναμούνο και ο Wilde. Στην Ισπανία το έργο παρουσιάστηκε το 2017 σε τρεις διαφορετικές εκδοχές. Στη Μαδρίτη στα ισπανικά με τον Armando Buika και μουσική της Concha Buika, Στην επαρχία της Γαλικίας στη τοπική γλώσσα στο Φεστιβάλ Queer, με την Isabel de Toro, και στη Μαδρίτη αυτή τη φορά στο φεστιβάλ Word Pride 2017 με την Isabel de Toro, στα ισπανικά. Στην Ελλάδα θα κάνει πρεμιέρα στο 3ο Φεστιβάλ Ισπανικού θεάτρου στα ελληνικά με ηθοποιό τη …… ….. σκηνοθεσία Στυλ Ροδαρέλη.