Ξεχασμένα βουνά

Κάποτε, τα βουνά ήταν "δοχεία" ανθρώπινης ζωής· εστίες οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής δραστηριότητας. Ήταν χώροι ασφαλούς διαμονής. Τα πιο απρόσιτα λειτουργούσαν ως κρησφύγετα και προπύργια για την αντιμετώπιση των εκάστοτε επιτιθέμενων. Σήμερα, η διάσωση και η ανάδειξη του φυσικού και πολιτισμικού πλούτου των ελληνικών βουνών επιβάλλονται. Η περιδιάβαση στις πλαγιές τους -παρά τους κινδύνους που ελλοχεύουν- έχει καταστεί αδήριτη ανάγκη για πολλούς κατοίκους των πόλεων. Αποτελούν μια οδό διαφυγής από τη μονότονη αστική καθημερινότητα. Ο συγγραφέας βαδίζει στα ελληνικά βουνά, ενώνεται με το φυσικό στοιχείο, παρατηρεί τον ορεινό πολιτισμικό πλούτο, βιώνει την κάθε στιγμή και μεταφέρει τα συναισθήματα που τον κατακλύζουν.