Διαβουλευτική δημοκρατία και επικοινωνιακή ηθική

Η κρίση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δεν είναι κρίση καθεστώτος ελευθεριών. Ίσα-ίσα ποτέ δεν υπήρχαν τόσες συνταγματικά κατοχυρωμένες ελευθερίες και τόσα εθνικά και διεθνή δικαστήρια αρμόδια να κρίνουν σχετικά με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ακόμα και στην ιδιωτική οικονομία φέρονται πλέον αυτά να τριτεπενεργούν. Η κρίση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δεν είναι ούτε κρίση καθεστώτος τυπικής πολιτικής ισότητας. Αντίθετα η συμμετοχική καθολικότητα διευρύνεται μεταβάλλοντας όλο και περισσότερους κατοίκους σε ψηφοφόρους. Βέβαιο όμως είναι ότι διάγουμε στις σύγχρονες δημοκρατίες μια κρίση αδελφότητας.