Επιστολές σε μια νεαρή αθλήτρια

Τριάντα χρόνια μετά το θρίαμβο της μικρής Νάντιας, η ώριμη Κομανέτσι σε μια εμπνευσμένη αυτοβιογραφία, υπό τη μορφή επιστολών προς ένα φανταστικό πρόσωπο -μια νεαρή αθλήτρια της γυμναστικής- ξετυλίγει την ιστορία μιας ζωής που ξεκινάει από την "γκρίζα" Ρουμανία της δεκαετίας του '60 για να γίνει ένα "σούπερσταρ" του σύγχρονου αθλητισμού. Oι σκέψεις της Νάντια πάνω στον αθλητισμό και τη θυσία, αποκαλύπτουν έναν άνθρωπο με αξιοθαύμαστη προσωπικότητα και αποτελούν πρότυπο ιδιοσυγκρασίας για κάθε αθλητή. "Η γυμναστική μου έδωσε αυτογνωσία και με έκανε πιο δυνατή, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Η λέξη συντετριμμένη δεν περιλαμβάνεται στο λεξιλόγιό μου. Δεν υπάρχει τίποτε στη ζωή που να μην μπορεί με κάποιο τρόπο να διορθωθεί." "Δεν θέλω να ξεφύγω από μια πρόκληση που με φοβίζει. Tρέχω να τη συναντήσω, γιατί ο μόνος τρόπος να γλιτώσεις από το φόβο είναι να τον λιώσεις κάτω από τα πόδια σου." "Ως νέος ενήλικας, είναι δύσκολο να ισορροπήσεις ανάμεσα σ’ εκείνα που περιμένει ο κόσμος από σένα, στις δικές σου προσδοκίες και στην πραγματική σου κατάσταση..." "Πάνω απ' όλα, πρέπει να νιώθεις τη δίψα να κάνεις κάτι απίστευτο..."