Μπάυρον Κάιν

Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο το ότι ένας χαρακτήρας στον οποίο είναι αφιερωμένες λίγο περισσότερο από δεκαέξι αράδες στο βιβλίο της Γένεσης έχει απασχολήσει τόσο έντονα το λογοτεχνικό φαντασιακό όσο ο Κάιν. Ίσως και να είναι αυτή ακριβώς η περιορισμένη γνώση λόγω των λιγοστών στοιχείων που διαθέτουμε για τον χαρακτήρα αυτόν, σε συνδυασμό με την έλλειψη κινήτρου για τον φόνο του εξίσου άγνωστου σε μας αδελφού του Άβελ, που κεντρίζουν τόσο το ενδιαφέρον. Από την άλλη πλευρά, το αρχετυπικό έγκλημα του Κάιν, το αποκαλούμενο "πρωταρχικό αμάρτημα" του Χριστιανικού δόγματος, που συμπληρώνει το "προπατορικό αμάρτημα" του Αδάμ και εισάγει τον θάνατο στη σκηνή της θείας ιλαροτραγωδίας, δεν είναι ένας απλός φόνος. Η επιγραμματική σκηνή στον στίχο 4 της Γένεσης που αφηγείται τον πρώτο καταγεγραμμένο φόνο και συνοδεύεται από την περίφημη απάντηση του Κάιν στον Θεό, "μη φύλαξ του αδελφού μου ειμί εγώ;" είναι ιδιαίτερα εύγλωττη όσον αφορά την ανθρώπινη ψυχολογία και θέτει, ούτως ειπείν, σε κίνηση την ιστορία. [...] (Από την έκδοση)