Εννέα συν μία μούσες της γαλλικής ποίησης

Η παρούσα ανθολογία δεν είναι μια οποιαδήποτε ανθολογία γαλλικής ποίησης. Καλύπτει την περίοδο από το 1770 έως το 1934, από όπου επελέγησαν να την αποτελέσουν δέκα ποιήτριες της ρομαντικής γαλλικής ποίησης. Είναι δε βέβαιο ότι η ανθολογία αυτή στοχεύει να αντιπροσωπεύσει το καλύτερο εκείνης της περιόδου και η επιτυχία της είναι μάλλον αδιαμφισβήτητη, κρίνοντας από τα ποιήματα και τις ποιήτριες που την αποτελούν. Αλλά και το αποτέλεσμα, εμπνεόμενες, κυρίως, από τον έρωτα, τη γυναικεία ομορφιά, τη ζωή και τη φύση, χωρίς να αφήνουν έξω το θάνατο. Επίσης, όλες οι ποιήτριες της συλλογής είναι επιλεγμένες να αποτελέσουν μία λεγεώνα διαμαρτυρίας, ενάντια στον εγκλεισμό των γυναικών και στην ανθρώπινη απαξίωσή τους από τις κοινωνίες εκείνου του καιρού. Παράλληλα, εκφράζουν την δυσαρέσκειά τους για τις κοινωνικές προκαταλήψεις εναντίον τους, συνήθειες και σχέσεις, χρησιμοποιώντας το μόνο μέσο διαμαρτυρίας που είχαν στη διάθεσή τους και στο οποίο ήταν κυρίαρχες: την ποίηση. Οι ποιήτριες που ανθολογούνται είναι οι εξής: Marceline Valmore / Μαρσελίν Βαλμόρ Ondine Valmore / Οντίν Βαλμόρ Jean Dominique / Ζαν Ντομινίκ Gérard D’Ηouville / Ζεράρ ντ’Ουβίλ Anna de Noailles / Άννα ντε Νοαγί Renée Vivien / Ρενέ Βιβιέν Lucie Delarue-Mardrus / Λουκία Ντελαρύ Μαντρύς Catherine Pozzi / Κατερίνα Ποτσί Cécile Sauvage / Σεσίλ Σοβάζ Marie Noël / Μαρί Νοέλ