Η καρδιά μου τους ακούει

... είναι μια παιδίστη που γελά από φόβο μέσα στη νύχτα. Είναι η "Διαρκής Επανάσταση" με όμορφες χρωματιστές εικόνες της μιας πεντάρας -αυτές πια δεν υπάρχουν- αλλά ο τόνος της Πράσινος είναι μοναδικός. Όλοι οι ποιητές τη ζηλεύουν γι' αυτό. Andre Breton ... για την Πράσινος ο μαγικός τούτος κόσμος είναι καθημερινός. Έχει γράψει ένα σωρό κείμενα, όλα διαφορετικά και αξιοθαύμαστα. Η αυτόματη γραφή ανοίγει αδιάκοπα καινούργιες πόρτες στο υποσυνείδητο και όσο περισσότερο τούτο συγκρούεται με τη συνείδηση τόσο μεγαλώνει ο θησαυρός. Paul Eluard ... Όλη η διαφορά ανάμεσά μας είναι πως εγώ επινόησα όλα τα θεατρικά μου έργα από το πραγματικό στοιχείο, ενώ εσείς αναφερθήκατε στο φανταστικό. Το σημείο επαφής όμως είναι τέλειο. [Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος σέβεται την ιστορία. Σεβόμαστε όμως το θρύλο που τελικά, μεταμορφώνει το ψεύτικο σ' αληθινό]. Jean Cocteau