Η γυναίκα που περίμενε

Γραφή γεμάτη "υπόρρητα" συναισθήματα, ψυχολογικές ανατροπές, υπαρκτά και φανταστικά τοπία, γλυκύτητα και ποίηση, δύναμη και συγκίνηση, χρώματα και μυρωδιές, χαρακτηρίζουν το έργο του σύγχρονου αυτού Ρώσου συγγραφέα της διασποράς. Η διήγηση της μοίρας μιας μεσήλικης γυναίκας, που τη γέρασαν πριν την ώρα της η Ιστορία και τα αλλόκοτα παιχνίδια της. Σ’ ένα μικρό, παγωμένο ρωσικό χωριό, η Βέρα, υποψήφια διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Λένινγκραντ στη δεκαετία του ’60, δουλεύει τώρα ως δασκάλα περιμένοντας την επιστροφή του αγαπημένου της που έφυγε για το μέτωπο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και δεν ξαναγύρισε ποτέ... Ακόμη κι η εισβολή στη ζωή της ενός δημοσιογράφου απ’ την πόλη, ενός αντιφρονούντα διανοούμενου λογοτέχνη, ο υπαινιγμός ενός νέου έρωτα, δεν θα μπορέσει να την κάνει να αθετήσει εκείνη την νεανική της υπόσχεση... Να περιμένει. "Η γυναίκα που περίμενε" κυκλοφόρησε στη Γαλλία τον Ιανουάριο του 2004 από τις εκδόσεις Seuil. Πρόκειται για το ένατο βιβλίο του γεννημένου στην Σιβηρία συγγραφέα που μέχρι σήμερα έχει βραβευθεί με τα βραβεία Goncourt και Medicis το 1995 για το βιβλίο του "Le testament francais" (εκδόσεις Mercure de France) και με το βραβείο RTL/Lire το 2001 για το βιβλίο "La musique d’une vie" (εκδόσεις Seuil). Το βιβλίο του "Reves de mes etes russes" (εκδόσεις Mercure de France, 1995) έγινε διεθνές best seller και πούλησε πάνω από 2.000.000 αντίτυπα παγκοσμίως. Το 1997 ήταν υποψήφιος για το Εθνικό Λογοτεχνικό Βραβείο Κριτικών. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα ρωσικά και στα σερβικά. "Η γυναίκα που περίμενε" θεωρήθηκε από τους γάλλους κριτικούς ως το πιο μεστό βιβλίο του που τον καθιερώνει ως "κλασικό" συγγραφέα της σύγχρονης γαλλικής αλλά και ευρωπαϊκής λογοτεχνίας.