Ερμηνευτικό υπόμνημα στις δύο προς Θεσσαλονικείς επιστολές

Η Α' Θεσ θεωρείται ως η αρχαιότερη από όλες τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου και γράφηκε από την Κόρινθο κατά τη δεύτερη περιοδεία του Παύλου έναν περίπου χρόνο μετά την αποστολική σύνοδο της Ιερουσαλήμ. Απευθύνεται στους νεοφώτιστους χριστιανούς της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι πριν από λίγο καιρό επέστρεψαν "προς τον θεόν από των ειδώλων δουλεύειν θεώ ζώντι και αληθινώ" (1,9). Είναι γραμμένη με πολλή αγάπη και έκδηλο ενθουσιασμό και τρυφερότητα, γιατί "το ευαγγέλιον του Θεού" έγινε αποδεκτό από τους Έλληνες κυρίως κατοίκους της μεγαλούπολης Θεσσαλονίκης, η οποία είχε έντονο ειδωλολατρικό χρώμα, ισχυρή ιουδαϊκή παρουσία, υψηλό πολιτιστικό επίπεδο και μεγάλη ακτινοβολία τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η επιστολή είναι πάντοτε επίκαιρη και έχει μεγάλο θεολογικό ενδιαφέρον. Με απλή και κατανοητή γλώσσα και τρυφερό ύφος ο Παύλος συμβουλεύει τους πιστούς "ως πατήρ τέκνα εαυτού" (2,11) να αντιμετωπίζουν τα πρακτικά και θεωρητικά προβλήματά τους πάντοτε στα εκκλησιολογικά πλαίσια και στη σωτηριολογική προοπτική. Ο σημερινός άνθρωπος αγνοεί ή περιφρονεί τη διάσταση αυτή. Επιμένει να περιορίζει και να εξαντλεί τα ενδιαφέροντά του σε υλικές μόνον επιδιώξεις γι' αυτό και κυριαρχείται από άγχος, απόγνωση και απελπισία. Στην ιστορία του κανόνα των βιβλίων της Καινής Διαθήκης η Δευτέρα επιστολή προς Θεσσαλονικείς είναι πάντοτε παρούσα και πάντοτε τοποθετείται μετά την Πρώτη επιστολή. Παρουσιάζει πολλά προβλήματα, εισαγωγικά και ερμηνευτικά, τα οποία επισημάνθηκαν πριν από αιώνες και στοχεύουν στη γνησιότητα της επιστολής. Όμως, όλες οι συζητήσεις γύρω από τη γνησιότητα ή μη της Β' Θεσ δεν έχουν καμιά επίδραση στην κανονικότητα και τη θεοπνευστία της επιστολής. Ικανοποιούν μόνο την επιστημονική περιέργεια των ερευνητών. Η εκκλησία τη θεωρεί ανέκαθεν ως επιστολή του Απ. Παύλου, την συμπεριέλαβε από πολύ νωρίς στον κανόνα της, αναγνωρίζει σ' αυτή τη διδασκαλία της, και εγγυάται την ορθότητα τού περιεχομένου και τη θεοπνευστία της. Ο σκοπός του παρόντος ερμηνευτικού υπομνήματος είναι να βοηθήσει όσους επιθυμούν να γνωρίσουν το λυτρωτικό μήνυμα του ευαγγελίου, αλλά και όσους έχουν ευρύτερες επιστημονικές απαιτήσεις για τα θέματα της παύλειας θεολογίας και εσχατολογίας.