Θείον και Ιερόν Ευαγγέλιον

[...] Οι ευαγγελιστές μας έχουν διασώσει τα απαραίτητα εκείνα περιστατικά και την διδαχή του ιδίου του Χριστού, που αποβλέπουν στην σωτηρία του ανθρώπου. Το ιερό Ευαγγέλιο δεν αποτελεί ένα απλό βιβλίο που ασχολείται με φυσικά γεγονότα, δεν προτάσσει την απόκτηση κτιστής γνώσεως, αλλά είναι ένα θεόπνευστο βιβλίο στο οποίο περιγράφεται και προβάλλεται η οδός για την σωτηρία, την θέιωση του ανθρώπου, για την βίωση του ακτίστου. Η σωτηρία του ανθρώπου δεν είναι η μεταφορά του σε έναν ευδαιμονέστερο τόπο, αλλά η οντολογική, η υποστατική ένωσή του με τον Θεό. Το μέγα αυτό μυστήριο τελεσιουργείται μόνο μέσα στους κόλπους της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, δηλαδή της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και αυτό επιτυγχάνεται με την ασκητική και μυστηριακή ζωή κυρίως στην θεία Λατρεία. Η χρήση των ευαγγελικών περικοπών μέσα στην Θεία Λατρεία είναι πολύ συχνή. Σχεδόν όλες τις Ακολουθίες, στον Όρθρο, στην Θεία Λειτουργία, στην τέλεση των Μυστηρίων του Ευχελαίου, της Βαπτίσεως, του Γάμου κ.ά. επιβάλλεται η ανάγνωση κάποιας ευαγγελικής περικοπής. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)