Το σύμπλεγμα του λυκάνθρωπου

Γιατί υπάρχουν τόσοι serial killers στις Ηνωμένες Πολιτείες; Γιατί η αμερικανική "πολιτιστική παραγωγή" (ταινίες, τηλεόραση, βιβλία) διαποτίζεται, σε τέτοιο βαθμό, από τη βία και τη σκληρότητα; Άραγε είναι αλήθεια ότι το θέαμα της φανταστικής βίας ενθαρρύνει την απελευθέρωση των βίαιων ενστίκτων; Και επιπλέον: γιατί η διττή προσωπικότητα του δρα Τζέκυλ και του Μίστερ Χάουντ, ομοίως όπως και το σύμπλεγμα του λυκάνθρωπου, εμφανίζονται τόσο έντονα στη βορειοαμερικανική κουλτούρα; Ο Denis Duclos στο βιβλίο αυτό δίνει μια αναπάντεχη απάντηση σε αυτό το ερώτημα χάρη σε μια σε βάθος έρευνα στην καρδιά της κουλτούρας του τρόμου. Καταδεικνύει ότι η αναπαράσταση της βίας στην οθόνη αποτελεί κατ' αρχήν την αντανάκλαση μιας πεποίθησης η οποία διαποτίζει την αμερικανική κουλτούρα και έχει τις ρίζες της στους βορειοευρωπαϊκούς μύθους: κατ' αυτήν, η κοινωνία δεν είναι παρά ένα επισφαλές οχύρωμα ενάντια στο ζώο που καιροφυλακτεί μέσα μας. Οι κατά συρροήν δολοφόνοι και οι φανταστικοί αιμοδιψείς ήρωέςτης αποτελούν απλώς μια αναβίωση των ηρώων των βορειοευρωπαϊκών μύθων, των "Bersekr", αυτών των τρελών πολεμιστών που είχαν πάντοτε την τάση να μεταμορφώνονται προκειμένου να σφαγιάσουν τις ίδιες τις οικογένειές τους. Παράλληλα, αυτή ακριβώς η φαντασίωση είναι που κάνει αποδεκτό τον ολοένα και περισσότερο αυτοματοποιημένο έλεγχο που έχει ως στόχο την καταστολή της αποκλίνουσας συμπεριφοράς, γεγονός που, εν μέρει, δικαιολογεί την υπερτροφία του νόμου στις Ηνωμένες Πολιτείες.